ေအးခ်မ္းမြန္မွ တုနွဳိင္းမဲ့ မိဘကို ခ်စ္ျမတ္နိဳးသူမ်ား တြင္ေဖာ္ျပေသာ သတင္းကို မူရင္းအတိုင္းမွ်ေ၀ျခင္းျဖစ္ပါသည္ https://www.facebook.com/excellencemedia

အလြန္တရာမွ ေလးနက္ေသာ ေမတၱာဓာတ္တုိ႔ျဖင့္ သားသမီးမ်ားကုိ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ္ေၾကာင့္ မိဘမ်ားကို "ဇေနတၱိ" ေခၚပါတယ္။ လကၤာေလးက "၀မ္းႏႈိက္၀ယ္ၾကင္၊ ဖြားသန္႔စင္၊ ေခၚတြင္ ဇေနတၱိ" ၾကင္ၾကင္နာနာ ကရုဏာျဖင့္ ဖြားျမင္ေအာင္ ေဆာက္ရြက္တတ္ေသာေၾကာင့္လည္း ဇေနတၱိ မည္ပါတယ္။ ဖြားျမင္ၿပီးျပန္ေတာ့လည္း အလိုမက်ျဖစ္၍ ငုိေၾကြးေနေသာ သားငယ္ သမီးငယ္တုိ႔ကို ရင္ေသြးဆုိတဲ့ ႏုိ႔ခ်ဳိတုိက္ေကၽြးျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေထြးပုိက္ေခ်ာ့ျမဴ၍လည္းေကာင္း၊ နမ္းရႈတ္ဗူးဗူးမႈတ္ေပးျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သီခ်င္းဆုိျပ၍လည္းေကာင္း၊ အစား အစာျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ကစားစရာျဖင့္လည္းေကာင္း ႏွစ္သိမ့္ေစတတ္ေသာေၾကာင့္ "ေတာေသႏၱိ"မည္ပါတယ္။ လကၤာေလးက "ရင္ေသြးျဖင့္ပင္၊ ႏွစ္သိမ့္ၾကင္၊ ေခၚတြင္ ေတာေသႏၱိ" သား သမီးေတြကုိ ျမတ္ႏုိးသည္ကုိျပဳ၍ ေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ မိမိႏွင့္ က်င့္ရေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ေဘးရန္ကင္းေအာင္ ေမြးျမဴရေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေပါေသႏၱိ မည့ပါတယ္။ လကၤာေလးက "ႀကီးပြားေစခ်င္၊ ျမတ္ႏုိင္းၾကင္၊ ေခၚတြင္ ေပါေသႏၱိ" မွက္၊ ျခင္၊ ယင္၊ ေနပူ၊ ေလပူ၊ ေျမြ၊ ကင္း၊ သန္းတုိ႔မွ ကင္းေ၀းေစျခင္းအက်ဳိးငွါ ျမတ္ႏုိးၾကင္နာစြာ ေမြးျမဴတတ္ေသာေၾကာင့္လည္း ေပါေသႏၱိ မည္ပါတယ္။ သား သမီးမ်ားအတြက္ မစားရက္၊ မေသာက္ရက္၊ မသုံးရက္ဘဲ ပစၥည္းဥစၥာေတြကုိ စုေဆာင္း၍ ေမတၱာျဖင့္ လုံလုံၿခံဳၿခံဳ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာေၾကာင့္ ေဂါေပႏၱိ မည္ပါတယ္။ လကၤာေလးက "အေမြႏွစ္လွ်င္၊ လုံေစခ်င္၊ ေခၚတြင္ ေဂါေပႏၱိ" "မိဘႏွစ္ပါး၊ လုပ္ေကၽြးျငား၊ မွတ္သားမဂၤလာ" ဆုိတဲ့အတုိင္း မဂၤလာေတာ္ႏွင့္အညီ မိဘႏွစ္ပါးကုိ လုပ္ေကၽြးၾကရပါမည္။ ဤကဲ့သုိ႔ ဂုဏ္အဂၤါငါးပါးျဖင့္ ျပည့္စုံေသာ မိဘမ်ားအား အသိဥာဏ္ရွိေသာ လူမ်ဳိးတုိင္း ဘာသာအသီးသီးမွ သား သမီးမ်ားသည္ လုပ္ေကၽြးျပဳစုထုိက္ေပးသည္။ လုပ္ေကၽြးျပဳစုႏုိင္ၾကပါေစလို႔ တိုက္တြန္းလ်က္........ ရွင္သုခ (မင္းလွ) ၂၆-၀၁-၁၃

ေလာကမွာ လူသားတုိင္းသည္ မိဘမ်ားကို ျပဳစုလုပ္ေကၽြးၾကရမည္ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ သားသမီးဆုိတာ မိဘမရွိရင္ ျဖစ္မလာႏုိင္ေပ၊ သစ္ပင္သည္ ေရေျမကင္းလ်က္ အသက္မရွင္ႏုိင္ မျဖစ္ႏုိင္သလုိ သက္ရွိျဖစ္တဲ့ လူ၊ တိရစၦာန္မ်ားလည္း မိဘကင္း၍ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိ ျငင္းစရာမရွိေပ။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ အဲဒီေလာက္ေက်းဇူးမ်ားေသာ မိဘမ်ားကို လုပ္ေကၽြးထုိက္ေပသည္ မပ်က္မကြက္ လုပ္ေကၽြးၾကရမည္သာ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၂၆-၀၁-၁၃ စေနေန႔မွာ က်ေရာက္မည့္ အေမ့ေန႔အတြက္ "မာတာပိတု ဥပ႒ာနမဂၤလာကုိ တင္ျပလိုက္ပါသည္။ ဘာသာတရားတုိင္းက ဆုံးမတဲ့ အဆုံးအမအတုိင္း လူသားတုိင္း လူသားတုိင္း မိဘကို လုပ္ေပကၽြးရမယ္၊ အက်ဳိးရွိ အက်ဳိးမရွိကို သိတတ္ေသာေၾကာင့္ လူ၊ တိရစၦာန္မ်ားၾကေတာ့ သုံးခုပဲသိတယ္ အိပ္မယ္၊ စားမယ္၊ ကာမဂုဏ္ခံစားမယ္ဆုိတာပဲ သိတယ္။ အဲဒီေတာ့ အသိဥာဏ္ရွိတဲ့ လူသားေတြက မိဘကို လုပ္ေကၽြးၾကတယ္၊ မိဘကို မလုပ္ေကၽြးဘူးဆုိတဲ့ သားသမီးၾကေတာ့ တိရစၱာန္နဲ႔ တူသြားၿပီ၊ မိမိသည္ လူလား၊ တိရစၦာန္လားဆုိတာ ကြဲကြဲျပားျပား သိတတ္ရမယ္၊ အဲဒီေတာ့ လကၤာေလးက "မိဘႏွစ္ပါး၊ လုပ္ေကၽြးျငား၊ မွတ္သားမဂၤလာ" မိရင္း ဘရင္းကုိ လုပ္ေကၽြးၾကျခင္းသည္ ေကာင္းျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ မိဘေတြကုိ လုပ္ေကၽြးထုိက္သလဲဆုိေတာ့ "သားသမီးဆုိတဲ့ အသီးအပြင့္ေတြကုိ လုိလားၾကတဲ့ မိဘႏွစ္ပါတုိ႔သည္ နတ္ေတြကုိလည္း ရွိခိုးၾကတယ္"၊ ဘုရားမပြင့္မွီအခါက သုဇာတာသူေဌးသမီးသည္ ေညာင္ပင္အား သားဆုေတာင္းၿပီး ပူေဇာ္ရွိခုိးခဲ့ဘူးသည္။ တေန႔မွာ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ေတြ႔ၿပီး ဆြမ္းကပ္၊ ျမတ္စြာဘုရားေလာင္းလည္း အဲဒီဃနာႏုိ႔ဆြမ္းကုိ ဘုဥ္းေပးၿပီး ေဗာဓိပင္ေအာက္မွာ တရားက်င့္၍ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ေဗဒင္ နကၡတ္ေတြလည္း ေမးၾကရတယ္၊ ငါ့ရဲ့ ၀မ္းၾကာတုိက္မွာ ကုိယ္၀န္တည္လာတဲ့ သား သမီးေလးသည္ ဘယ္လိုသားသမီးမ်ားလည္း နကၡတ္ေမးၾကတယ္။ အဇာတသတၱဳ ကုိယ္၀န္ယူတုန္းက ညအခ်ိန္မွာ လက္နက္ေတြ အေရာင္တ၀င္း၀င္းလက္တယ္ဆုိတဲ့ ေဟာၾကားေတာ့ ဒီကေလးသည္ လက္နက္အားကုိးၿပီး မိဘကုိ ႏွိပ္စက္လိမ့္မယ္၊ ေဇာတိကသူေဌး ကုိယ္၀န္တည္ေတာ့ ေရႊေငြေက်ာက္သံ ပတၱျမားေတြ ၀င္း၀င္းလက္ေတာ့ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ခဲ့တယ္၊ အဲဒီကဲ့သို႔ ငါ့သား ငါ့သမီးေလးေတြကုိ ခ်မ္းသာေစတယ္ နကၡတ္ေကာင္းနဲ႔ ေမြးေစျခင္တယ္ဆုိတဲ့ ေမတၱာစိတ္ေတြကုိ လုပ္ေကၽြးျခင္းငွါ ထုိက္ပါေပသည္။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ပါဌိေတာ္မွာ အမိကုိ "သုဟဒ, သုဟဒယ" အလြန္ေကာင္းေသာ စိတ္ႏွလုံးေကာင္းရွိသူလို႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္၊ မိဘမ်ားသည္ အျခားသူေတြ အေပၚမွာ ေကာင္းျခင္ေကာင္း မေကာင္းျခင္ေန၊ မိမိရဲ့ သားသမီးမ်ားအေပၚမွာေတာ့ သားဆုိးသမီးဆုိးျဖစ္ပါေစ အလြန္ေကာင္းမြန္တဲ့ စိတ္ႏွလုံးရွိပါတယ္။ ကုိယ္၀န္ကုိ ကုိးလလြယ္ ဆယ္လၾကားမွာ မဖြားခင္ ငါ့သား ငါ့သမီးေတြ က်န္းက်န္းမာမာ ဖြားျမင့္ေစျခင္းငွါ မိမိအဆင္းရဲခံၿပီးေတာ့ စားခ်င္တာ မစားရ၊ ထုိင္ခ်င္သိလုိ မထုိင္ရဘဲ အလြန္ေကာင္းျမတ္တဲ့ ကရုဏာ ေမတၱာဓာတ္ေတြဟာ အၿမဲတန္းျဖစ္ေနတယ္။

“ ပညာဆုိသည္မွာ စာအုပ္စာတမ္းဖတ္၍ သိသမွ်ကုိ ပညာဟုမဆုိေပ။ ပညာသည္ အတုိင္းအဆမထင္ အလြန္က်ယ္ေၿပာ နက္နဲလွေပသည္။ ကမာၻရွိစာအုပ္အားလုံး ပင္လွ်င္ ပညာအားလုံးကုိ ေဖာ္ၿပၿခင္းငွာ မတတ္ႏိုင္ေပ။ ပညာအားလုံးကုိ ေလာက ၿပင္က်ယ္တည္းဟူေသာ အႀကီးဆုံးေက်ာင္း ၌သာ ေတြ႕ရွိႏုိင္ေလသည္။ ထုိ ေလာကၿပင္က်ယ္တည္းဟူေသာ အႀကီးဆုံးေက်ာင္း၌ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္ ပုခက္တြင္းမွသည္ ေၿမႀကီးထဲသုိ႔ေရာက္သည့္ အခ်ိန္အထိ ပညာသင္သားမ်ားၿဖစ္ႀကေလသည္။ ” ( သခင္ေအာင္ဆန္း )

ဒီေဆာင္းပါးေလးဟာ အလြန္ေကာင္းမြန္တဲ့ က်န္းမာေရးနဲ႔ပက္သက္တဲ့ ေဆာင္းပါးေလးပါ။ ထမင္းစားျပီးတိုင္း ေရေႏြးေသာက္ဖို႔သတိေပးတာ တခုတည္း မဟုတ္ပဲ နွလုံးခုန္ ရုတ္တရက္ရပ္တန႔္ေစတဲ့ ေရာဂါကိုလဲ သတိေပးရာ ေရာက္ပါတယ္။ တရုတ္လူမ်ဳိးနဲ႔ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြဟာ ထမင္းစား ေနစဥ္မွာ ေရေႏြး ေသာက္သုံးတဲ့ အေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ ေရေအး ( ေရခဲေရ ေသာက္သုံးေလ့ ) မရွိၾကပါဘူး။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ဆီက ထမင္းစားစဥ္ ေရေႏြးေသာက္သုံးတဲ့ အေလ့အထကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြေျပာင္းလဲ က်င့္သုံးသင့္ပါတယ္။ ခုေဆာင္းပါးေလးကေတာ့ ထမင္းစားၿပီးေတာ့ ေရခဲေရ ေသာက္သုံးသူေတြအတြက္ေတာ့ သက္ေရာက္မွဳ ့ ရွိပါတယ္။ (ကြ်န္ေတာ္ေပါ့ဗ်ာ။) တကယ္ေတာ့ ထမင္းစားျပီးေတာ့ ေရခဲေရ ဒါမွမဟုတ္ အေအးတခုခု ေသာက္သုံးလိုက္ျခင္းဟာ အေတာ္ေလး အရသာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ေရခဲေရက ေနျပီးေတာ့ မၾကာခင္ကမွ စားသုံးထားတဲ့ အစာေတြကို ဆီခဲေတြလို အစိုင္အခဲ အျဖစ္သုိ႔ေရာက္ေစ ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အဖတ္ေတြကလဲ အက္စစ္အျဖစ္ တုန္႔ျပန္ျပီးေတာ့ အဲတာေတြကို ျဖိဳခြဲျပီးေတာ့ အူနံရံေတြက ေနျပီး အခဲ အစာေတြထက္ ပိုမိုလွ်င္ျမန္စြာ စုပ္ယူပါလိမ့္မယ္။ အဲတာေတြဟာ အူထဲမွာသြားျပီးေတာ့ စီတန္းေနပါျပီ။ မၾကာခင္ပဲ အဲတာေတြဟာ အဆီခဲအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားျပီးေတာ့ ကင္ဆာေရာဂါကို ျဖစ္ေစဖို႔ဦးတည္နိုင္ပါတယ္။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ အစာ စားျပီးတိုင္းမွာ စြပ္ျပဳပ္ပူပူေလးျဖစ္ျဖစ္ ေရေႏြးၾကမ္းျဖစ္ျဖစ္ ေသာက္သုံးသင့္ပါတယ္။ (အေရးၾကီးတဲ့နွလုံးခုန္ ရုတ္တရက္ရပ္တာမ်ဳိး- သင္သိသင့္တာကေတာ့ နွလုံးခုန္ ရုတ္တရက္ရပ္တန့္တဲ့ လကၡာေတြ အားလုံးမွာ ဘယ္ဖက္လက္ေမာင္း ကိုက္ျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ပါ။ ေမးရုိးတေလွ်ာက္ နာက်င္လာျခင္းဟာလဲ သတိထားသင့္ပါတယ္။) (နွလုံးခုန္ ရုတ္တရက္ရပ္တန္႔စဥ္အတြင္းမွာေတာ့ သင္ဟာဘယ္ေတာ့မွ ပထမ ရင္ဘတ္နာျခင္းကိုခံစားရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖ်ားနာျခင္းနဲ႕ ေခြ်းထြက္လြန္ျခင္းေတြဟာလည္း အမ်ားဆုံးလကၡဏာေတြ ပါပဲ။ ၆၀ ရာနွဳန္းေသာ နွလုံးခုန္ရုတ္တရက္ ရပ္တန္႔ၾကတဲ့သူေတြဟာ အိပ္ေပ်ာ္ေနယင္းကေနျပီး ျပန္လည္နိုးထလာျခင္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ေမးရုိးနာက်င္မွဳ႕က သင့္ကို နိုးထေအာင္ လုပ္နိုင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ ဂရုျပဳျပီးေတာ့ သတိထားရမွာပါ။ အဲတာေတြက ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ရပ္တည္ဖို႕ အခြင့္အေရးေကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ (ႏွလုံးေရာဂါ အထူးကုတစ္ေယာက္က ေျပာတာက ဒီစာကိုဖတ္မိသူ တစ္ေယာက္ကေနၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ (၁၀)ေယာက္ ကို ဆက္ေပးပို႔မယ္ဆိုယင္ သင္နဲ႔ကြ်န္ဳပ္တို႔ဟာ အနည္းဆုံးအသက္တစ္ေခ်ာင္းကို ကယ္ဆယ္နိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးေလး ကိုဖတ္ပါ။ ျပီးေတာ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ဆီကို ပို႔ေပးလိုက္ပါ။ ဒီလုပ္လုပ္ျခင္းဟာ အသက္တစ္ေခ်ာင္းကို ကယ္ဆယ္ျခင္းမ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိတ္ေဆြေကာင္းအျဖစ္နဲ ့သင့္သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ားကို ဒီေဆာင္းပါးေလးနဲ႔ အတူ ဂရုတစိုက္ရွိဖို႔ပးပို႔ဖစ္ေအာင္ ပို႔ေပးလိုက္ပါဗ်ာ။ (ေက်းဇူးတင္ပါတယ္)။ လမင္းေမာင္မွ တဆင့္ ကူးယူေဖၚျပေပးလိုက္ပါတယ္။ ။

နည္းလမ္း(၁)။ ။တေန႔လံုး ေရေသာက္တဲ့ပမာဏက ေရဖန္ခြက္ ၈ခြက္မွ-၁၀ဖန္ခြက္နီးပါးရွိပါေစ။ ဒီေလာက္ပမာဏကို ေရေသာက္ေပးမွသာ အူလမ္းေၾကာင္းက အလုပ္ေကာင္းေကာင္း လုပ္ႏိုင္မွာၿဖစ္ပါတယ္။ ညဘက္မွာေရတစ္ဘူးကိုအိပ္ရာေဘးထား အိပ္ၿပီး နံနက္အိပ္ရာကႏိုးတာနဲ႔ ေသာက္ေပးပါ။ နည္းလမ္း၂။ ။အိပ္ရာမ၀င္ခင္ႏြားႏို႔တစ္ဖန္ခြက္ထဲ ေထာပတ္လက္ဖက္စားဇြန္းတစ္ဇြန္းခန္႔ ထည့္ၿပီးေသာက္ေပးပါ။၀မ္းခ်ဳပ္ တာကိုသက္သာေစပါတယ္။ နညး္လမ္း၃။ ။နံနက္ေစာေစာေရေႏြးၾကမ္း ဖန္ခြက္၂ခြက္မွ -၃ ဖန္ခြက္ေလာက္ေသာက္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ေပးပါ။ ဒါဆိုရင္အူလႈပ္ရွားမႈေကာင္းကာ ဝမ္းသြားေစပါတယ္။ နည္းလမ္း (၄)။ ။သင္စားတဲ့အစာ(နံနက္စာ၊ေန႔လည္စာနဲ႔ညစာ)ထဲမွာလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္သစ္သီးေတြနဲ႔ အစိမ္းေရာင္ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြပါ၀င္ပါေစ။ သေဘၤာသီး၊ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြက ဝမ္းခ်ဳပ္တာကိုသက္သာေစပါတယ္။ နည္းလမ္း(၅)။ ။ပန္းသီးကလည္းဝမ္းခ်ဳပ္ေနရင္စားသင့္တဲ့အသီးပါ။နံနက္ခင္းတိုင္းပန္းသီး၂လံုး စားေပးပါ။ ပန္းသီးစိတ္ကို ေသခ်ာၾကိတ္၀ါးၿပီးစားေပးရင္ဝမ္းမွန္မွန္သြားေစပါတယ္။ နည္းလမ္း(၆)။ ။ဝမ္းခ်ဳပ္ေနသူေတြအတြက္အလြယ္ကူဆံုးအိမ္တြင္းကုထံုးကေတာ့ သံပရာရည္၊ေရွာက္ရည္ တစ္ဖန္ခြက္ထဲကို ဆားအနည္းငယ္ထည့္ၿပီး ေသာက္တာပဲၿဖစ္ပါတယ္။ နည္းလမ္း(၇)။ ။သေဘၤာသီး၊ မာလကာသီးေတြကလည္း ဝမ္းခ်ဳပ္တာကိုကုသေပးႏိုင္ပါတယ္။ နံနက္ခင္း ဘာအစာမွ မရွိတုန္းသေဘၤာသီးပံုမွန္စားေပးတာက ဝမ္းခ်ဳပ္တာကိုကင္းေဝးေစပါတယ္။ နည္းလမ္း(၈)။ ။နံနက္ေစာေစာမွာေရေႏြးပူပူထဲသံပရာညွစ္ထည့္ၿပီးေသာက္ေပးရင္ ဝမ္းခ်ဳပ္တာကို ကင္းေစကာ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ လန္းဆန္းေနပါလိမ့္မယ္။ Myawady News သတင္းစုဗူး (ေဒါက္စံ ေဖ့စ္ဘုတ္မွ တဆင့္ကူးယူေဖၚျပပါသည္)။

ဤစာကုိ ေသခ်ာစြာ မပ်က္မကြက္ ဖတ္သင့္ပါတယ္ ။ က်ေနာ္ အပါအ၀င္ လူ 90% ေလာက္က နားနဲ႔ ပက္သက္ျပီး ဗဟုသုတ နဲၾကပါတယ္ေလ၊ နားေတြမွာ သူဘာသာသန္႔စင္ေစျခင္းနဲ႔ သူဘာသာ ကာကြယ္ႏိုင္ျခင္းဆိုတဲ့ သဘာဝသတၱိရွိၿပီးသားပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ နားေတြကို မမွန္ကန္တဲ့ နည္းေတြနဲ႔ သန႔္စင္ေဆးေၾကာမႈ ျပဳလုပ္တဲ့အခါ နားမွာ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရျခင္းနဲ႔ နားတြင္း ကူးစက္ပိုးဝင္ျခင္းဆိုတဲ့ ျပႆနာေတြ ျဖစ္ေစႏိုုင္ပါတယ္။ ( ၁ ) နားဖာေခ်းကို မကေလာ္ပါနဲ႔ နားဖားေခ်းေတြဟာ နားရဲ႕သူ႕ဘာသာ သန္႕စင္ေစတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ကို ေကာင္းေကာင္း အလုပ္လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးပါတယ္။ နားဖာေခ်းေတြဟာ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးပိတ္ဆို႔ မေနရင္ ကေလာ္ၿပီး မဖယ္ရွားသင့္ပါဘူး။ အျပင္နားစည္အေရျပားရွိ ဂလင္းကေန ထုတ္ေပးေလ့ရွိတဲ့ နာဖာေခ်းေတြဟာ အေရးႀကီးတဲ့ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကို လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။ နားစည္ရဲ႕ အေရျပားကို ကာကြယ္ဖံုးအုပ္ေပးျခင္း၊ ေရကို တြန္းထုတ္ျခင္းနဲ႔ နားတြင္းပိုးဝင္တာနဲ႔ ထိခိုက္ဒဏ္ရာ မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးျခင္းစတဲ့ လုပ္ငန္းေတြအျပင္ နားအတြင္း အေရျပားေျခာက္ေသြ႕ ယားယံျခင္းမျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေပးပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ နားဖာေခ်းဟာ အျပင္ကေနဝင္လာတဲ့ ဖုန္ နဲ႔ ပိုးမႊားေတြကို နားစည္ထဲမေရာက္ေအာင္ သယ္ယူထားေပးပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ နားဖာေခ်းဟာ သူ႔အလိုလို ထြက္သြားေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕လူေတြမွာေတာ့ အလိုလို ထြက္မသြားတဲ့အတြက္ နားဖာေခ်းကို ကေလာ္ၿပီး ဖယ္ထုတ္ရတတ္ပါတယ္။ (၂ ) နားစည္ထဲ ဘာမွ မထည့္ပါနဲ႔ နားအတြင္းထဲကို ဝါဂြမ္းစ၊ လက္ေခ်ာင္း၊ ကလစ္လို ခၽြန္ထက္တဲ့ အရာေတြ မထည့္ပါနဲ႔။ နားအတြင္းထဲ ျပင္ပပစၥည္းထည့္တာဟာ နားစည္ရဲ႕ ႏူးညံ့တဲ့ အေရျပားကို ထိခိုက္ပ်က္စီးေစသလို အခန္႔မသင့္ရင္ နားစည္ကို ေပါက္ၿပဲေစပါတယ္။ လူအမ်ားစုဟာ နားဖာေခ်းထြက္သြားေအာင္ နားထဲကို ျပင္ပပစၥည္းထည့္ၿပီး ကေလာ္ထုတ္တတ္ၾကပါတယ္။ နားဖာေခ်း သိပ္မရွိဘဲ ျပင္ပပစၥည္းဟာ နားစည္အထိေရာက္သြားရင္ နားကို မသက္မသာ ျဖစ္ေစကာ ယာယီနားမၾကားေတာ့တာမ်ိဳး ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ နားစည္ အေရျပားျခစ္မိျခင္းနဲ႔ ႏွာေခ်းဟာ နားစည္အတြင္းထဲအထိ ေရာက္ရွိသြားျခင္းေတြေၾကာင့္ နားတြင္းကူးစက္ပိုးဝင္တဲ့ အႏၲရာယ္လဲ မ်ားပါတယ္။ (၃ ) နားအတြင္းထဲ မေဆးေၾကာပါနဲ႔ နားရဲ႕ အျပင္ဘက္ပိုင္း ညစ္ပတ္ေနရင္ ဆပ္ျပာနဲ႔ ေရစိုစြတ္ေနတဲ့ ႏူးညံ့တဲ့ အဝတ္စသံုးၿပီး ေဆးေၾကာေပးပါ။ ဒါေပမဲ့ နားအတြင္းထဲကိုေတာ့ အဝတ္စ၊ လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ တျခားဘာမွ ထည့္ၿပီး မေဆးေၾကာပါနဲ႔။ ကေလးရဲ႕ နားကို ေဆးေၾကာ သန္႔စင္ေပးခ်င္ရင္လည္း ဝါဂြမ္းစကို ဆပ္ျပာမပါတဲ့ ေရထဲထည့္ၿပီး ေဆးေၾကာေပးလို႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ နားကို ေျခာက္ေသြ႕ေအာင္ ျပန္ျပဳလုပ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ေရကူးတဲ့သူေတြမွာ နားေျခာက္ေသြ႕ေအာင္ အထူးဂ႐ုစိုက္ဖို႔ လိုပါတယ္။ တကယ္လို႔ နားတြင္းပိုးဝင္ၿပီး နာက်င္ေနရင္ေတာ့ ဆရာဝန္နဲ႔ျပပါ။ ( ၄ ) နားထဲက ျပင္ပပစၥည္းကို အတင္းမဖယ္ရွားပါနဲ႔ လူႀကီးေတြေကာ ကေလးေတြမွာပါ နားထဲ ျပင္ပပစၥည္းဝင္ႏိုင္ပါတယ္။ လူႀကီးေတြမွာေတာ့ နားကပ္ကၽြတ္ၿပီး မေတာ္တဆ နားထဲ ဝင္သြားတာျဖစ္တတ္ၿပီး ကေလးေတြကေတာ့ စေနာက္ခ်င္စိတ္၊ စပ္စုလိုစိတ္နဲ႔ အျခားကေလးရဲ႕နားထဲဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္နားထဲ ျပင္ပပစၥည္းထည့္တတ္ၾကပါတယ္။ ပဲေစ့လို၊ ခဲဖ်က္လို ပစၥည္းေတြဆိုရင္ သူ႕အလိုလို ျပန္ထြက္သြားဖို႔မလြယ္ပါဘူး။ အင္းဆက္ပိုးမႊားေတြလည္း နားထဲေရာက္ၿပီး ပိတ္မိေနတာမ်ိဳး ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ဘာသာ ျပင္ပပစၥည္းကို ဖယ္ရွားဖို႔ မႀကိဳးစားပါနဲ႔။ ဆရာဝန္ထံ ခ်က္ခ်င္းသြားပါ။ ဆရာဝန္က နားထဲက ျပင္ပပစၥည္းကို အထူးကိရိယာနဲ႔ ဖယ္ရွားေပးမယ့္ အျပင္ နားထဲမွာ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရွိ၊ မရွိ ဆန္းစစ္ၾကည့္႐ႈတာ လိုအပ္သလို ကုသေပးပါလိမ့္မယ္။ ( ၅ ) နားထဲ နားဖာေခ်းပိတ္ဆို႔ေနျခင္း နားထဲ နားဖာေခ်း အလြန္အမင္း ပိတ္ဆို႔ေနၿပီး ဖယ္ရွားဖို႔လိုတဲ့ အေျခအေနေတြရွိပါတယ္။ ဖယ္ရွားဖို႔ လိုတဲ့ လကၡဏာရပ္ေတြကေတာ့ နားအၾကားအာ႐ံု ဆံုး႐ႈံးျခင္း၊ နားကိုက္ျခင္း၊ နားအူျခင္း၊ နားထဲျပည့္ေနသလို ခံစားရျခင္း စတာေတြပါပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ မိမိဘာသာ နားထဲက နားဖာေခ်း ထုတ္တာမ်ိဳး မလုပ္ဘဲ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လည္ေခ်ာင္း အထူးကုဆရာဝန္နဲ႔ ျပသလိုက္ပါ။ ။ မွတ္ခ်က္ ။ ။အနာဂတ္ၾကယ္ပြင့္ေလးမ်ား မွ တဆင့္ ကူးယူေဖာ္ျပထားတာပါ..မသိေသးသူမ်ားအတြက္ ဗဟုသုတ ရပါေစျခင္း အလုိငွါ ကူးယူတင္ျပလိုက္ပါသည္။ ။ မွတ္ခ်က္ ။ ။အနာဂတ္ၾကယ္ပြင့္ေလးမ်ား မွ တဆင့္ ကူးယူေဖာ္ျပထားတာပါ..မသိေသးသူမ်ားအတြက္ ဗဟုသုတ ရပါေစျခင္း အလုိငွါ ကူးယူတင္ျပလိုက္ပါသည္။...

ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံတဲ့ ႏႇစ္ကစၿပီး သာသနာႏႇစ္ ၁-လို႔ စတင္ေရတြက္ပါတယ္။ ယေန႔ (ျမန္မာကၠရာဇ္ ၁၃၇၁- ခုႏွစ္) ဆိုရင္ သာသနာႏွစ္ ၂၅၅၃-ပါ။ ေရာက္ဆဲ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၀၉-ကို သာသနာ ၂၅၅၃-မွ ႏုတ္ရင္ ဘီစီ ၅၄၄ ဒါ ဗုဒၶပရိနိဗၺန္စံတဲ့ႏွစ္။ ပရိနိဗၺာန္စံတဲ့ႏွစ္ကို တည္ၿပီး သက္ေတာ္ ၈၀-ကို ထပ္ေပါင္းရင္ ဗုဒၶဖြားျမင္တာ (၅၄၃+၈၀) ဘီစီ ၆၂၃။ -------ေရာက္ဆဲသာသနာေတာ္ႏွစ္ကုိ သိလုိလွ်င္--------- ယခုေရာက္ဆဲ ခရစ္ႏွစ္ထဲကုိ -၅၄၄-ေပါင္းထည့္ လုိပ္က္ပါ၊ ဒါဆုိ သင္သိလုိတဲ႔ ေရာက္သာသနာႏွစ္ သိၿပိေပါ႔။ ဥပမာ=၂၀၀၉+၅၄၄=၂၅၅၃။ ----------------------------------------------------- သီဟိုဠ္၊ ျမန္မာ၊ ယိုးဒယား၊ ကေမၻာဒီးယား၊ လာအိုစတဲ့ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေတြ လက္ခံတဲ့ ျမတ္ဗုဒၶ ဖြားျမင္ေတာ္မူတဲ့ႏွစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ သီရိလကၤာႏိုင္ငံနဲ႔ ဗုဒၶသာသနာသမိုင္းစဥ္ကိုေဖာ္ျပတဲ့ မဟာ၀ံသက်မ္း၊ အ႒ထကာက်မ္းေတြႏွင့္ အညီျဖစ္ပါတယ္။ မဟာ၀ံက်မ္းကို သီဟိုဠ္ မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းတိုက္က ပညာရွင္ေတြ သီဟိုဠ္ဘာသာနဲ႔ ေရးသားခဲ့ၿပီး ေအဒီ ၅၂၀ ခန္႔မႇာ ပါဠိဘာသာ ျပန္ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ယေန႔ ေထရ၀ါဒႏိုင္ငံေတြမႇာ လက္ခံေနၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ပါဠိစာေပ အားလုံးနီးပါးကို မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းတိုက္ထြက္ ပညာရွင္ေတြ ေရးခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ (ဘီစီ ၆၂၃) ဗုဒၶေမြးေန႔ အဆိုဟာ မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းတိုက္က မေထရ္စဥ္ဆက္ မွတ္ယူလာတဲ့ အယူအဆ၊ ေထရ၀ါဒမွတမ္းမ်ားရဲ႕ အယူအဆ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေထရ၀ါဒ ႏိုင္ငံေတြမွာ လြန္ခဲ့ ႏွစ္(၅၃)ေေလာက္က ဗုဒၶသာသနာ (၂၅၀၀) ျပည့္ပြဲေတြ က်င္းပခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာ့သမိုင္းႏွင့္ ရွိျခင္း မဟာ၀ံသႏွင့္ အ႒ကထာက်မ္းမ်ား အဆို၊ မဇၩိမေဒသမင္းဆက္၊ ကမၻာ့သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ား၊ သံဂါယနာမွတ္တမ္းမ်ား၊ ဆရာစဥ္ေဖာ္ျပခ်က္၊ အေသာကေက်ာက္စာ၊ ေျမာက္ပိုင္းဗုဒၶ ဘာသာမွတ္တမ္းမ်ား၊ အိႏၵိယေတာင္ပိုင္းမွ ေရွးေဟာင္းေက်ာက္စာအခ်ဳိ႕၊ အဲဒါေတြ အားလုံးကို ညွိႏႈိင္းတိုက္ဆိုင္ၿပီးေနာက္ ဘီစီ ၆၂၃- ဗုဒၶဖြားႏွစ္အဆိုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စဥ္းစားစရာ ေတြ႕လာရတယ္။ ပညာရွင္ေတြက ဗုဒၶဖြားႏွစ္ကို (ဘီစီ ၅၆၃) လို႔ ယူဆလိုၾကတယ္။ ဒါလည္း မဟာ၀ံသက်မ္း(အခန္း ၅၊ ဂါထာအမႇတ္ ၂၁) မွာ ေဖာျ္ပတဲ့ အိႏၵိယဧကရာဇ္ အေသာကမင္းဟာ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံၿပီးေနာက္ ၂၁၈-ႏႇစ္ အၾကာမွာ နန္းတက္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုပဲ အေျခခံတာပါ။ မဟာ၀ံသန႔ဲ ၀ိနယအ႒ကထာက်မ္းမ်ားအလိုအရ အဇာတသတၱဳ (ဗုဒၶမလြန္မီွ ၈-ႏွစ္ လြန္ၿပီးေနာက္) ၂၄၊ ဥဒယဘဒၵ ၁၆၊ အႏု႐ုဒၶ ႏႇင့္ မု႑ ၈၊ နာဂဒါသက ၂၄၊ သုသုနာဂ ၁၈၊ ကာဠာေသာက ၂၈၊ ၄င္းမင္း၏သား ဆယ္ေယာက္ ၂၂၊ နႏၵမင္းသား ကိုးေယာက္ ၂၂၊ စႏၵဂုတၱ ၂၄၊ ဗိႏၵဳသာရ ၂၈၊ အေသာက (အဘိသိက္မခံမီွ ၄ +) နန္းစံ ၁၈-ႏွစ္ေျမာက္ (ဗုဒၶလြန္ၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၃၆-ႏႇစ္အၾကာ)မွာ အေသာကရဲ႕သားေတာ္ အရႇင္မဟိႏၵ သီဟိုဠ္ကို ေရာက္ပါတယ္။ စႏၵဂုတၱဟာ အေသာကရဲ႕ ဘိုးေတာ္ပါ။ အေသာကဟာ နန္းရၿပီး ၄-ႏွစ္ၾကာမွ အဘိသိက္ခံတာျဖစ္လို႔ ဘိုးေတာ္ စႏၵဂုတၱမင္းနဲ႔ အေသာကတို႔အၾကား ေဖာ္ျပၿပီး နန္းစံႏွစ္ေတြအရ ၅၆-ႏွစ္ ကြာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စႏၵဂုတၱဟာ ဗုဒၶေနာက္ (၂၁၈–၅၆) ၁၆၂-ႏွစ္ အၾကာမွာ နန္းစိုက္တယ္။ အိႏၵိယသမိုင္းအရ စႏၵဂုတၱနန္းတက္ႏွစ္ဟာ ဘီစီ ၃၂၁။ ဒီေတာ့ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံႏွစ္ဟာ ဘီစီ (၃၂၁+၁၆၂) ၄၈၃။ သက္ေတာ္ ၈၀ ေပါင္းရင္ ျမတ္ဗုဒၶ ေမြးဖြားႏႇစ္ဟာ (၄၈၃+၈၀) ဘီစီ ၅၆၃။ ကမၻာ့သမိုင္းအရ ဂရိဘုရင္ အလက္စႏၵာသဂရိတ္ဟာ ဘီစီ ၃၂၅-မွာ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ပန္ဂ်ပ္ျပည္နယ္အထိ ေအာင္ႏိုင္ၿပီး အိႏၵိယမွအျပန္ ဘီစီ ၃၂၃-မွာ ကြယ္လြန္တယ္။ အိႏၵိယဘုရင္ စႏၵဂုတၱေမာရိယမင္းက အလက္စႏၵာရဲ႕ လူေတြကို ႏွိမ္နင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က အေသာကမင္း မေမြးဖြားေသးဘူးလို႔ အိႏၵိယသမိုင္းနဲ႔ ကမၻာ့သမိုင္းေတြမွာ ဆိုတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဖြားႏွစ္ကို ဘီစီ ၆၂၃-ယူရင္ စႏၵဂုတၲနဲ႔ အလက္စႏၵာတို႔ကို ေခတ္ၿပိဳင္ဆိုတဲ့ အဲဒီသမိုင္းေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ပါလိမ့္မယ္။ မင္းဆက္ႏွစ္-ပိုလာျခင္း ၁၉၀၇-ခုႏွစ္က မဟာ၀ံသပါဠိကို အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္ဆိုခဲ့တဲ့ ပါေမာကၡ ၀ီလ်ံဂိုင္ဂါ (Wilhelm Geiger) ဟာ မဟာ၀ံသနဲ႔ စူဠ၀ံသက်မ္းေတြမွာေဖာ္ျပတဲ့ သီဟိုဠ္မင္းဆက္ကို အေသးစိတ္ ေလ့လာတဲ့အခါ ေအဒီ ၁၀၀၀-ခန္႔က အိႏၵိယေတာင္ပိုင္း ေစာဠတိုင္းသားတို႔ သီဟိုဠ္ကို က်ဴးေက်ာ္တဲ့အခ်ိန္ကို ေဖာ္ျပတဲ့ သကၠရာဇ္ေတြမႇာ ၆၂-ႏႇစ္ေလာက္ ကြာဟေနတာကို ေတြ႕ရွိခဲ့တယ္။ ေတြ႕ရွိပုံက ဒီလိုပါ။ စူဠ၀ံသက်မ္း အခန္း ၅၃-မွာ တတိယဥဒယမင္း (ဗုဒၶႏွစ္ ၁၄၉၇-နန္းတက္) ပရကၠမပ႑ဳမင္း (ဗုဒၶႏွစ္ ၁၅၉၀-နန္းတက္)တို႔ အၾကားကာလကို ၉၃- ႏွစ္ႏွင့္ ၈-ရက္လို႔ ဆိုတယ္။ အိႏၵိယေတာင္ပုိင္း နယ္က ေစာဠဘုရင္ ရာဇိႁႏၵရာဇေစာဠေဒ၀မင္း ေရးထိုးခဲ့တဲ့ ေက်ာက္စာမွာ စူဠ၀ံသက်မ္း ဆိုတဲ့အတုိင္း တတိယဥဒယမင္း နန္းတက္ၿပီးစမွာ ေစာဠတိုင္းသားတို့ သီဟိုဠ္ကို စစ္ခ်ီေၾကာင္း ေဖာ္ျပလို႔ ဒီမင္းႏွစ္ပါး ေခတ္ၿပဳိင္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ေစာဠေဒ၀ရဲ႕ နန္းတက္ႏွစ္ကို ေအဒီ ၁၀၁၁-လို႔ အိႏၵိယသမိုင္း ဆရာတို႔ ဆိုတယ္။ ေစာဠတို႔ သီဟိုဠ္ကို စစ္ခ်ီတာ ေစာဠေဒ၀မင္း နန္းစံ ၄-ႏွစ္ေျမာက္ (ေအဒီ ၁၀၁၅)။ ဒါဟာ စူဠ၀ံသက်မ္းလာ တတိယဥဒယ နန္းတက္ႏွစ္ (ဗုဒၶႏွစ္ ၁၄၉ရ) ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ ဗုဒၶႏႇစ္ ၁၄၉၇-ဟာ ေအဒီ ၁၀၁၅ (ဒီအလို ပုံမွန္ သမိုင္းဆရာတို့ ျပသလို တတိယဥဒယ နန္းတက္ႏွစ္ကို ေအဒီ ၉၄၆-လို႔ မဆိုႏိုင္ေတာ့ဘူး)။ ဒါဆို ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံ ႏွစ္ (၁၄၉၇-၁၀၁၅) ဘီစီ ၄၈၃၊ ေမြးဖြားႏွစ္ ဘီစီ ၅၆၃-လို႔ အဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္သြားတာပဲ။ တတိယဥဒယမင္းကစၿပီး ပထမပရကၠမဗာဟုမင္းတိုင္ေအာင္ မင္းဆက္ကို အေသးစိတ္ ေရးခဲ့သူ စူဠ၀ံသက်မ္းျပဳဆရာဟာ တတိယဥဒယမင္း နန္းတက္ႏွစ္ကို ဗုဒၶႏႇစ္ ၁၄၉၇ (ေစာဠမင္း ေက်ာက္စာႏွင့္အညီ ေအဒီ ၁၀၁၅)၊ ပရကၠမပ႑ဳ နန္းတက္ႏွစ္ကို ဗုဒၶႏွစ္ ၁၅၉၀ (ေအဒီ ၁၀၄၆)၊ ပထမပရကၠမဗာဟု နန္းတက္ႏွစ္ကို ဗုဒၶႏွစ္ ၁၆၉၇ (ေအဒီ ၁၁၅၃) လို႔ ေဖာ္ျပခဲ့ေပမဲ့ တတိယ ဥဒယနန္းတက္ႏွစ္မွာ က်န္ဘုရင္ ႏွစ္ပါးနန္းတက္ႏွစ္နဲ႔ မတူတဲ့အေျခခံ (သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ား)က လာတယ္ဆိုတာကို သတိမျပဳခဲ့မိပုံမရဘူး။ တတိယဥဒယႏွင့္ ပရကၠမဘ႑ဳ အၾကား- ၉၃-ႏႇစ္ ဆိုေပမဲ့ အမွန္ေတာ့ (ေအဒီ ၁၀၁၅-၁၀၄၆) ၃၁-ႏွစ္သာ ကြာၿပီး ၆၂-ႏွစ္ ပိုထြက္လာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဗုဒၶဖြားႏွစ္ ၂မ်ဳိး ျဖစ္သြားျခင္း အဲဒီလို ၆၂-ႏွစ္ ပိုထြက္လာတာ ဘယ္မင္းဆက္ရယ္လို႔ အတိအက် မျပႏိုင္ဘူးလို႔ဆိုၿပီး သံသယျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အခ်က္အခ်ဳိ႕ကို ဂိုင္ဂါက ေထာက္ျပခဲ့တယ္။ ဥပမာ အသက္ ၃၇-ႏွစ္မွာ မင္းျဖစ္ၿပီး နန္းသက္ ၇၀-ၾကာခဲ့တဲ့ ပ႑ဳကာဘယ (ဘီစီ ၄၃၇-၃၆၇) (ဒီမင္းလဲ အသက္ သိပ္ရွည္လို႔ စဥ္းစားစရာပဲတဲ့)ကို ဆက္ခံတဲ့ သူ႕ရဲ႕သားျဖစ္သူ မုဋသိ၀ဟာ ပ႑ဳကာဘယ မင္းမျဖစ္ခင္ (အသက္ ၃၇ ႏႇစ္မတိုင္ခင္)က လက္ထပ္ခဲ့တဲ့ မိဖုရားသု၀ဏၰ၀တီက ဖြားျမင္သတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ မုဋသိ၀ မင္းျပဳတဲ့အခါ အနည္းဆုံး အသက္ ၇၀။ ဒါေပမဲ့ မုဋသိ၀ နန္းစံ သက္တမ္း ၆၀-ႏွစ္လို႔ မဟာ၀ံသမွာ ဆိုတယ္။ ဒါဆိုရင္ မုဋသိ၀ အသက္ ၁၃၀- ျဖစ္သြားႏိုင္တာမို႔ ယုတၲိမတန္ဘူး။ သီဟိုဠ္အစဥ္အလာသမိုင္းဟာ အခ်ဳိ႕ ျဖစ္စဥ္ေတြကို အမွန္အတိုင္း ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္မွာျဖစ္ေပမဲ့ ဘုရင့္နန္းစံႏွစ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရာမွာေတာ့ ၀ိဇယမင္း သီဟိုဠ္မွာ နန္းစံႏွစ္ကို ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံႏွစ္ႏွင့္ ထပ္တူျဖစ္ေအာင္ ဆြဲဆန္႔ထားဖြယ္ရႇိတယ္လို႔ ဂိုင္ဂါက ယူဆခဲ့တယ္။ အဲဒီလို ယူဆလို့ ဂိုင္ဂါဟာ မဟာ၀ံသအဆို ဗုဒၶဖြားႏွစ္ ဘီစီ ၅၄၄-ႏွစ္ထဲက (ကမၻာ႕သမိုင္းေတြနဲ႔အညီ) ၆၁-ႏွစ္ ေလ်ာ့ပစ္ဖို႔ တင္ျပခဲ့တာကို ပညာရွင္ေတြ မျငင္း၊ သို႔မဟုတ္ လက္ခံၾကတဲ့အတြက္ အေနာက္တိုင္း ပညာရွင္ေတြအၾကား ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံႏွစ္ ဘီစီ ၄၈၃၊ ဗုဒၶဖြားႏွစ္ ဘီစီ ၅၆၃-လို႔ ဆိုၾကတာပါ။ မဟာ၀ံသအလို ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံတဲ့ႏွစ္မွာ ၀ိဇယမင္း သီဟိုဠ္ကို ေရာက္တယ္ဆိုေပမဲ့ ပထမဆုံး ျဗဟၼီအကၡရာနဲ႔ ေရးထိုးထားတဲ့ သီဟိုဠ္ အႏုရာဓပုရၿမိဳ႕နားမွာရႇိတဲ့ ဆိရမ္ ေဒရနိယဂါလ (Siran Deraniyagala) ေက်ာက္စာအရ အဆိုပါ၀ိဇယမင္း သီဟိုဠ္ေရာက္ခ်ိန္ဟာ ဘီစီ ၄၈၀-ခန္႔ ျဖစ္တာကို ေတြ႕ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မဟာ၀ံသအလို ၀ိဇယဘုရင္ သီဟိုဠ္ ေရာက္ႏွစ္ႏွင့္ အဲဒီျပာကရိတ္ ျဗဟၼီေက်ာက္စာအဆို ကြဲလြဲေနတာဟာ ဂိုင္ဂါရဲ႕ အယူအဆ (ဘီစီ ၅၆၃ ဗုဒၶဖြား) ကို ေထာက္ခံသလို ျဖစ္ေနတယ္။ ---------------------------------------------------------------- ဗုဒၶေမြးဖြားတဲ႔ႏွစ္တြက္နည္းကုိ ဗဟုသုတအေနနဲ႔ ဆက္လက္တင္ျပလုိက္တာပါ။ အယူအဆမ်ားစြာ ရွိေပမယ္႔ ေမေမ႔လျပည့္၀န္းေလး အရင္စာတမ္းမွာ တင္ျပခဲ႔သလုိ႔ ေထရ၀ါဒမေထရ္ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားလက္ခံထားတာက -ဘီစီ-၆၂၃-ႏွစ္ကုိ ဗုဒၶဖြားႏွစ္အျဖစ္ တညီတညြတ္တည္း လက္ခံထားၾကပါတယ္။ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံသြားတာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၅၀၀)ေက်ာ္လာၿပီဆုိေတာ႔ မူကြဲေတြ.. အယူအဆ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကေတာ႔ ရွိမွာပါ။ ႏွစ္ၾကာလာရင္ အယူအဆေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲသြားတာကလည္း ဓမၼတာပဲေလ။ တကယ္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ဗုဒၶအတြက္ ေမြးႏွစ္က ဒီေလာက္အေရးႀကီးတာေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ႔တဲ႔ “အမွန္တရား ေလးပါးကုိ” သိေအာင္ က်င္႔ၾကံျခင္းက အေရးႀကီးတာပါ။ တကယ္တရားျမင္ရင္ ဘုရားျမင္မယ္၊ ဘုရားအစစ္ကုိ ျမင္ရင္ တရားစစ္၊ တရားမွန္လည္း ျမင္သြားမွာပါ။ အဲဒီအခါက်ရင္ ဘုရားရွင္ကုိလည္း တကယ္ၾကည္ညိဳ သြားမွာပါ။ ေရးသားသူ ေမေမ႔လျပည့္၀န္းေလး Labels: ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဖြားႏႇစ္

ပ်ဳိရြယ္ေသြးၾကြ၊ ငယ္စဥ္ကမူ ငါႏွင့္ ငါသာ၊ ႏႈိင္းစရာဟု ပညာမုန္ယုိ၊ မဆုိစေလာက္ မာန္ေစာင္ ေျမာက္ခဲ႔မိပါသည္။ ။ ယခုမွာမူ ဇရာမုန္း၍၊ လူလုံးမလွ ယြတ္တြ ယြင္းယုိ၊ ခႏၶာကုိယ္ႏွင့္ အုိၾကီးအုိမ၊ ငါ့ဘ၀သည္ မလွမပ၊ ရွိခဲ့ၿပီ။ ။ ေလာကဓာတ္ဆုံး၊ ေနလုံးကြယ္ေပ်ာက္ ညေမွာင္ေရာက္သုိ႔၊ မွဲ႔ေျပာက္ယွက္ျဖာ ငါ့ခႏၶာလည္း၊ မၾကာတိမ္ျမွဳပ္ ဇိ၀ိန္ခ်ဳပ္ဖုိ႔၊ မလွဳပ္လွက္သာ ၀ိဇၨာဥာဏ္ကင္း၊ အသိဖ်င္းလ်က္ ေသမင္းေခၚက၊ လုိက္ပါရမည္ ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ ပါတကား။ ။ ထုိစဥ္ခုိက္၀ယ္ လွဳိက္လွဲ ေမတၱာ၊ ၾကင္နာသနား၊ လမင္းဘုရားလွ်င္ ငါ႔အား ခ်ီးေျမာက္၊ ၾကြလာေရာက္စဥ္ အစၥေယာ မံ ဘေႏၱ၊ အစၥာဂမာ အစျဖာလွ်က္ က်မ္းလာရွိမွန္၊ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထား၊ ငါ့စကားကုိ ၀ုဒၶိေဟသာ အာယတိ ံ သံ၀ရ မိန္႔ဟစကား၊ ခြန္းတုံ႔ၾကားလွ်က္ ျမြက္ထားဆုံးမ၊ ၾသ၀ါဒကုိ တုပ္ကြနာစဥ္၊ အသိ၀င္၍ ရင္တြင္ပီတိ၊ ဂြမ္းဆီထိသုိ႔၊ ရြန္းအိေ၀ျဖာ၊ ဘယာေကြကြင္း၊ ငါ႔ရင္တြင္း၀ယ္ လမင္း ဘုရား လင္းခဲ့ၿပီ။ ။ ေအာ္ ---- အေနာက္ဖက္ဆီ၊ ေန၀င္ျပီမုိ႔ ေရာင္နီျပိဳးျပက္၊ မလင္းလက္လည္း ေရွ႕ဖက္ဆီမွ ေသာ္တာလသည္ ရႊန္းပ -- ၀င္းလက္ခဲ့ၿပီတကား။ ။ လမင္းဘုရားသုိ႔ ထာ၀ရ ဦးခုိက္လွ်က္ တပည့္ ေဒါက္တာၾသသဓသာရ