လမင္း(ဘုရား)

ပ်ဳိရြယ္ေသြးၾကြ ငယ္စဥ္ကမူ၊
ငါႏွင့္ပါသာ၊ ႏႈိင္းစရာဟု၊
ပညာမုန္ယုိ၊ မဆုိသေလာက္၊
မာန္ေစာင္ ေျမာက္ခဲ့မိပါသည္။ ။

ယခုမွာမူ
ဇရာမုန္း၍ လူလုံးမလွ
ရြတ္တြ ယြင္းယုိ၊ ခႏၶာကုိယ္ႏွင့္
အုိႀကီးအုိမ၊ ငါ့ဘ၀သည္၊
မလွမပ၊ ရွိခဲ့ၿပီ။ ။

ေလာကဓာတ္လုံး၊ ေနလုံးကြယ္ေပ်ာက္၊
ညေမွာင္ေရာက္သို႔၊ မွဲ႔ေျပာက္ယွက္ျဖာ၊
ငါ့ခႏၶာလည္း၊ မၾကာတိမ္ျမွဳပ္၊
ဇီ၀ိန္ခ်ဳပ္သုိ႔၊ မလႈပ္ယွက္သာ၊
၀ိဇၨာဥာဏ္ကင္း၊ အသိဖ်င္းလ်က္၊
ေသမင္းေခၚက၊ လုိက္ပါရမည္၊
ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ပါတကား။ ။

ထုိစဥ္ခိုက္၀ယ္၊ လႈိက္လွဲ ေမတၱာ၊
ၾကင္နာသနား၊ လမင္းဘုရားလွ်င္၊
ငါ့အားခ်ီးေျမာက္၊ ၾကြလာေရာက္စဥ္၊
အစၥေယာ ေမ ဘေႏၱ၊ အစၥဂမာ အစျဖာလွ်က္၊
က်မ္းလာရွိမွန္၊ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထား၊
ငါ့စကားကုိ၊ ၀ုဒၶိေဟသာ အာယတိ ံ သံ၀ရ မိန္႔ဟစကား၊
ခြန္းတုန္႔ၾကားလ်က္၊
ျမြက္ထားဆုံးမ၊ ၾသ၀ါဒကုိ၊
တုပ္ကြနာစဥ္၊ အသိ၀င္၍၊
ရင္တြင္းပီတိ၊ ဂြမ္းဆီထိသုိ႔၊
ရႊန္းအိေ၀ျဖာ၊ ဘယာေကြကြင္း၊
ငါ့ရင္တြင္း၀ယ္၊ လမင္းဘုရား လင္းခဲ့ၿပီ။ ။
ေအာ္...အေနာက္ဖက္ဆီ၊ ေန၀င္ၿပီမုိ႔၊
ေရာင္နီျပိဳးျပက္၊ မလင္းလက္လည္း၊
ေရွ႕ဖက္ဆီမွ၊ ေသာ္တာလသည္၊
ရႊန္းပ ၀င္းလက္ခဲ့ၿပီတကား။ ။
 ****************
လမင္း (ဘုရား)သုိ႔ ထာ၀ရ ဦးခုိက္လွ်က္
တပည့္ ေဒါက္တာ ၾသသဓသာရ