၁၃၇၂-ခုႏွစ္၊ ျပာသုိလ္လျပည့္ေန႔သည္ စာေရးဆရာ ဒါရုိက္တာႀကီးဦးသုခက စာေပေဟာေျပာပြဲေတြက်င္းပ၊ နီးစပ္ရာဆရာေတာ္မ်ားအား ေလွ်ာက္ထားၿပီး အေမ့ေန႔ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္က်ဳိးကုတ္အားထုတ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ စာေရးသူတုိ႔ ျမန္မာျပည့္တြင္ အေမ့ေန႔ရယ္လို႔ ေပၚေပါက္လာခဲ့ရပါသည္။ မိဘကုိ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးတတ္ၾကကုန္ေသာ သားသမီးတုိင္း ထုိေန႔ကုိ ေမ့ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ၊ အၿမဲအမွတ္ရေနလိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည့္ပါသည္။ တုိက္ဆုိင္ခ်င္ေတာ့ စာေရးသူ၏ေမြးေန႔ႏွင့္ အေမ့ေန႔ တထပ္တည္းလာၾကေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ စာေရးသူသည္ အေမ့ေန႔ကုိ အမွတ္ရေသာအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေမြးေက်းဇူးကုိ ဆပ္ေသာအားျဖင့္လည္းေကာင္း သားသမီးမ်ားကုိ အသက္ကုိပင္ ပဓာနမထားပဲ ေမြးေပးႏုိင္ၾကကုန္ေသာ မိခင္မ်ား၏ ဂုဏ္ကုိအာရုံျပဳလ်က္ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕တြင္ ပညာရည္ႏုိ႔ေသာက္စုိ႔ေနၾကကုန္ေသာ ျမန္မာျပည္ဖြား သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံမွ သံဃာေတာ္မ်ားအား ေန႔ဆြမ္းျဖင့္ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပါမည့္အေၾကာင္း စာဖတ္သူပရိသတ္အား တင္ျပလိုက္ပါသည္။ ဤကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၏ အဖုိ႔အစုကုိ မယ္ေတာ္ႀကီးကုိ အစထားလ်က္ ဘုံ(၃၁)ျဖစ္ျဖစ္မ်ားစြာ သတၱ၀ါမွန္သမွ် အနႏၱတုိ႔အား အမွ်ကုသုိလ္ေပးေ၀လိုသည္ ေကာင္းေတြသာဓု သာဓုေခၚႏုိင္ၾကပါေစကုန္သတည္း။ သာဓုေခၚဆုိႏုိင္ၾကကုန္သည္ျဖစ္ပါလ်က္ လူ နတ္ႏွစ္တန္ ခ်မ္းသာသာခကုိ ခံစားႏုိင္ၾကကုန္သည္ျဖစ္ပါေစေသာ္။
ရွင္သုခ(မင္းလွ)
0 comments:
Post a Comment