လူေလာက၌ အခ်ိဳ႕ေသာလူတ႔ုိသည္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳကုိ အျမတ္တနုိးတန္ဖုိးထားၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားမွဳကုိ လုိလားေတာင့္တၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားဖုိ႔ရာအတြက္ နည္းလမ္းေတြကုိရွာေဖြၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားမွဳ ကုိရဖုိ႔ရာ နည္းမ်ိဳးစုံနွင့္ ႀကိဳးစားရွာေဖြၾက၏၊ မွန္ကန္ေသာနည္းလမ္းျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားမွဳကုိ ရေအာင္ႀကိဳးစား ၾကသလုိ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း မသမာေသာနည္းလမ္းေတြနွင့္ ႀကိဳးစားရွာေဖြၾက၏။ တစ္ခ်ိဳ႕ကၿငိမ္းခ်မ္းေသာ နည္းႏွင့္ ရေအာင္ၾကိဳးစားသလုိ တစ္ခ်ိဳ႕က အၾကမ္းဖက္တဲ့နည္းေတြနွင့္ႀကိဳးစားၾက၏၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာသူေတြက ဘ၀ေတြ အခ်ိန္ေတြႏွင့္ရင္း၍ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳကုိရွာ၏။ တစ္ခ်ိဳ႕က အသက္ႏွင့္ရင္း၍ ရွာၾက၏။ တစ္ခ်ိဳ႕က ေလာကအတြက္အက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းေတြလုပ္ကာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳကုိရွာ၏။ တစ္ခ်ိဳ႕က ေလာကအတြက္အက်ိဳးမဲ့လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳကုိရွာ၏။ တစ္ခ်ိဳ႕က ေလာကႀကီးပြါး ရာႀကီးပြါးေၾကာင္းေတြနွင့္ ေအာင္ျမင္မွဳကိုရွာ၏။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေလာကပ်က္စီးရာပ်က္စီးေၾကာင္းေတြႏွင့္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳ႕ကုိရွာ၏။ တစ္ခ်ိဳ႕က အားကစားနည္းျဖင့္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳကုိရွာ၏။ တစ္ခ်ိဳ႕က အနဳပညာျဖင့္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္္ၾကားမွဳ ကုိရွာ၏။ ထုိသုိ႔ရွာေဖြၾကရာတြင္ ကံတရားေၾကာင့္ အထြဋ္အထိပ္ ေရာက္ေအာင္ ေအာင္ျမင္သူေတြရွိသလုိ အတန္အသင့္ေအာင္ျမင္သူေတြလည္းရွိ၏ လုံး၀မေအာင္ျမင္သူမ်ား လည္းရွိ၏။ ထင္ရွားသူမ်ားရွိသလုိ မထင္ရွားသူမ်ားလည္းရွိ၏။ နုိင္သူေတြရွိသလုိ ရႈံးသူေတြလည္းရွိ၏။ တိုးတက္လာသူေတြသူေတြကုိေတြ႕ရသလုိ ဆုတ္ယုတ္လာေနသူေတြကုိလည္းေတြ႕ျမင္ေနရ၏။ ဘာေၾကာင့္ သူတုိ႔သူတုိ႔တစ္ေတြဟာ ေအာင္ျမင္မွဳကုိလုိလားေတာင့္တၾကသနည္း။ ေအာင္ျမင္မွဳရဲ႕ ေနာက္ကြယ္ကေနျဖစ္ ေပၚလာမယ့္ ေကာင္းက်ိဳးေတြကဘာေတြလဲ ဆိုးက်ိဳးေတြကေရာဘာေတြလဲ ဒါေတြကုိ ဆန္းစစ္ၾကည့္ ၾကဖုိ႔ေတာ့ လုိအပ္ပါတယ္။
ဘ၀တြင္ ေအာင္ျမင္မွဳကုိ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလာက္ရလုိက္လွ်င္ပင္ တစ္ႀကိမ္ဆုိရင္ တစ္ႀကိမ္ဆိုသ ေလာက္ အက်ိဳးအျမတ္ေတြရတတ္ၾက၏။ အထင္ရွားဆုံးသာဓကျပရလွ်င္ အားကစားေလာက ႏွင့္ အနုပညာ ေလာကကုိျပရေပမည္။ အားကစားေလာကတြင္လည္း ေဘာလုံး လက္ေ၀ွ႔ တင္းနစ္ ၿပိဳင္ကားေမာင္ျခင္း ႏွင့္ ေဂါက္သီးရုိက္ အားကစားနည္းမ်ားသည္ သိသာျမင္သာေသာ ထင္ရွားေသာ သာဓကမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ အနုပညာေလာကဆုိလွ်င္ ရုပ္ရွင္ ႏွင့္ အဆုိေတာ္ေလာကသည္ ထင္ရွားေသာ သာဓကမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ သူတုိ႔ဘ၀တြင္ တစ္ခါေအာင္ျမင္လုိက္လွ်င္ ေငြေတြေသာက္ေသာက္လဲရ၏။ ဆုေၾကးေငြလည္းရသလုိ လစာေငြလည္းရ၏ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္တုိ႔၏ ပစၥည္းေၾကာ္ျငာေပးျခင္း စေသာေနရာမ်ားမွလည္းရ၏။ တစ္ခဏခ်င္းပင္ သန္းႂကြယ္ သူေဌးမ်ားျဖစ္လာၾက၏။ ဘယ္ေနရာသြားသြား ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ထုိသူမ်ားမွာ လူအမ်ား၏ အေရးေပးဆက္ဆံျခင္းကုိခံၾကရ၏။ ဘယ္ေနရာသြားသြား ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားၾက၏။
ထုိသုိ႔ေသာအက်ိဳးရလာဒ္မ်ားကုိ ကုိယ္တုိင္မ်က္၀ါးထင္ထင္ ျမင္ေတြ႕လာၾကေသာအခါ ေလာက၌ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာလူတုိ႔သည္ ေအာင္ျမင္မွဳေက်ာၾကားမွဳ႕ကုိ အားက်လာၾကသလုိ တန္ဖုိးလည္းထားလာၾကသည္။ ရခ်င္လုိခ်င္စိတ္ေတြလည္းျဖစ္ေပၚလာၾက၏။ ရေအာင္လည္းက်ိဳးစားၾက၏။ လက္ရွိေအာင္ျမင္ေနၾကေသာ အားကစားသမားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သည္ ငယ္စဥ္ကပင္ သူတုိ႔၏ဘ၀ေတြကုိ အားကစားေလာကမွာပင္နစ္ ျမဳပ္ထားၾကရ၏။ ပညာေရးေလာကကုိ အတန္အသင့္ေလာက္သာ ေလ့လာလုိက္စားခဲ့ၾကရ၏။ သူတုိ႔၀ါသနာ ပါေသာအားကစားနည္းမ်ားကုိ ေန႔စဥ္ ေန႔တုိင္း နာရီေပါင္းမ်ားစြာ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာေလ့က်င့္ၾကရ၏။ ဘ၀ေတြ ေသြးေတြ ေခြ်းေတြေပးဆပ္ခဲ့ၾကရ၏ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ငါတုိ႔ဟာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ အားကစားသမားေကာင္းေတြျဖစ္ရမယ္ဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေၾကာင့္ပဲျဖစ္၏။ ထုိသုိ႔ပင္ႀကိဳးစားၾကပါေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာ အားကစားသမားမ်ားမွာ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွသည့္အတြက္ သူတုိ႔ေမွ်ာ္မွန္းထားသေလာက္ ေအာင္ျမင္မွဳမ်ိဳးကုိမရရွိၾကေပ။ ထုိအခါ မရ ရသည့္နည္းျဖင့္က်ိဳးစားလာၾက၏။ ထုိနည္းကား ခႏၶာကုိယ္စြမ္းအားႏွင့္ စိတ္ကုိတက္ႄကြေစေသာ ဟုိမုန္းေဆး မ်ားကုိ အသားတြင္း အေၾကာတြင္း ေနာက္ဆုံးေသြးေၾကာထဲအထိပါထုိးသြင္းလာ ၾက၏။ အားကစားေလာက၌ တာ၀န္ရွိေသာသူမ်ားက ဆရာ၀န္မ်ားနွင့္ စနစ္တက်ေဆးစစ္၍ တားျမစ္ေဆးသုံးစြဲေၾကာင္း အေျဖေပၚ ေသာအခါ ေအာင္ျမင္မွဳမရသည့္အျပင္ အရွက္ပါထပ္ရၾကေလ၏။ အားကစားေလာကမွလည္း အေရးယူခံ ၾကရ၏။ ေနာက္ဆုံး သူတ႔ုိဘ၀သည္ အားကစားနည္းအေနနွင့္လဲရႈံး လူမွဳပါတ္၀န္းက်င္တြင္လည္းအရွက္ရကာ ႏွစ္ဖက္ရႈံး ရႈံးၾကရေတာ့သည္။ ေအာင္ျမင္ေသာသူတုိ႔သည္ တစ္ဖက္ကၾကည့္လွ်င္လည္း တစ္ခ်ိဳ႕က ေငြေၾကး ေတြခ်မ္းသာလာေတာ့အေပ်ာ္အပါးေတြလုိက္စားလာၾက၏။ အေပါင္းအသင္းအလႊာမ်ိဳးစုံႏွင့္ ေပါင္းသင္းလာ ၾက၏။ ထုိသူမ်ားအထဲတြင္ ကုိယ္က်င့္တရားေကာင္းသူမ်ားရွိသလုိ ကုိယ္က်င့္တရားမေကာင္းသူမ်ားကလည္း ဒုႏွင္ေဒးပင္။ လမ္းေၾကာင္းအမွန္ကုိတင္ေပးသူရွိသလုိ္ လမ္းေၾကာင္းအမွားေပၚ ဆြဲခ်သူမ်ားလည္းမရွားလွေပ။ ၾကာလာေတာ့ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳေတြကုိ ၿငီးေငြ႕လာသူေတြ စိတ္ကုန္လာသူေတြလည္းရွိလာသလုိ ပုိ၍ပုိ၍ ေပ်ာ္ရႊင္သူ မ်ားလည္းရွိ၏။ အားကစားေလာကႏွင့္ အနုပညာေလာကတြင္ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကား ဒုနွင့္ေဒးပင္ ေျပာ၍ပင္ကုန္မည္မထင္။ ဟုိတုံးကလည္းျဖစ္ခဲ့ၾက၏။ အခုလည္းပဲျဖစ္ ေနၾကဆဲ။ ေနာင္လည္းပဲ ျဖစ္ေနၾကဦးမည္မွာ မလြဲေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္.. တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ လူတုိ႔သည္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ ၾကားမွဳ႕ကုိ တန္ဖုိးထားလြန္းေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။
တရားေသာနည္းျဖင့္ ေအာင္ျမင္မွဳကုိရရွိေနၾကေသာ အားကစားသမားမ်ားႏွင့္ အျခားအျခားေသာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေနေသာသူတုိင္းသည္ သူတုိ႔ရရွိထားၾကေသာ ေအာင္ျမင္မွဳ႕ေတြကုိ ထုိက္တန္္ေအာင္ တန္ဖုိးထားေစာင့္ေရွာက္ထိမ္းသိမ္းၾကပါသလားလုိ႔ ေမးလာလွ်င္လည္း အေျဖအမ်ိဳးမ်ိဳးထြက္လာနုိင္သည္။ မွန္၏ သူတုိ႔ရရွိထားၾကေသာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳ႕ေတြကုိ တန္ဖုိးထားေစာင့္ထိန္းသူရွိသလုိ မေစာင့္ထိန္းေသာသူ မ်ားလည္းရွိ၏။ အခ်ိဳ႕ေသာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသူမ်ားသည္။ အားကစားေလာကတြင္ ငယ္စဥ္ကတည္းက က်ိဳးစားေလ့က်င့္ရင္း ေအာင္ျမင္မွဳေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ရလာေသာအခါ ေငြေၾကးမ်ားလည္းသုံးမကုန္ ေအာင္ရရွိလာၾက၏။ ထုိအခါ နည္းမွန္လမ္းမွန္နွင့္ ထိန္းေၾကာင္းေပးမည့္ ဆရာမိဘမရွိေသာ သူမ်ားသည္ ေအာက္ေျခလြတ္ကာ ထင္ရာစုိင္းလာၾက၏။ ေငြကုိနည္းမွန္ လမ္းမွန္မသုံးစြဲၾကပဲ ထင္သလုိသုံးစြဲလာၾက၏။ ေငြကုိလည္း ေရလုိသုံးစြဲလာၾက၏။ လူကုိ…လူဟုပင္မထင္ ၾကေတာ့ မင္းငါလုိေအာင္ျမင္တဲ့လူတေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔ အေ၀းႀကီး ငါနဲ႔အဖက္မတန္ဘူး စသည္ျဖင့္ တဖက္သားကုိ အထင္အျမင္ေသးလာၾက၏။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိလွ်င္ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ပင္ ေစာ္ကားလာၾက၏။ အေပ်ာ္အပါးေတြ မ်ိဳးစုံကုိလည္း လုိက္စားလာၾက၏။ အေပါင္းအသင္းမ်ိဳးစုံကုိေပါင္းသင္းလာၾက၏။ ထုိအေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ ထင္သလုိေသာက္စားမူးယစ္လာၾက၏။ မသြားသင့္မသြားအပ္ေသာေနရာမ်ားကုိ သြားလာၾက၏။ မလုပ္သင့္ မလုပ္ထုိက္ေသာ လူမွဳေရး ေဖာက္ျပန္မွဳေတြကုိလုပ္လာၾက၏။ ထုိအခါ သူတုိ႔၏ အားကစား အဆင့္အတန္းလည္းတျဖည္းျဖည္း ေလွ်ာ့ၾကလာၾက၏။ လူမွဳပါတ္၀န္းက်င္တြင္လည္း အထင္အျမင္ေသးျခင္း ၀ုိင္း၀န္းကဲ့ရဲ႕ရႈတ္ခ်ျခင္းစတဲ့ အရာေတြျဖစ္ ေပၚလာၾက၏။ ထုိအခါ ထုိသူတုိ႔၏ဘ၀သည္ ေလာကတြင္အရွက္ႀကီးရွက္ရသလုိ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိလွ်င္ ဘ၀ပါပ်က္ၾကရေတာ့၏။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိလွ်င္လည္း ကုိယ့္ဘ၀ကုိယ္ အဆုံးပင္စီရင္သြားေသာ သာဓကမ်ားကုိ နုိင္ငံအမ်ားအျပား၌ ေတြ႕ရွိနုိင္ေပသည္။ သူတုိ႔၏ဘ၀ေတြကား တစ္ကယ့္ကုိသနားစရာပင္။ ထုိအျဖစ္အပ်က္တုိ႔သည္ ေလာကလူသားမ်ားအတြက္ ယူတတ္လွ်င္ သင္ခန္းစာမ်ားပင္ျဖစ္ေပသည္။
တစ္ကယ္ေတာ့ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳသည္ မီးႏွင့္တူ၏။ ေလာက၌ မီးသည္သုံးတတ္ေသာ သူတုိ႔အတြက္ မိတ္ေဆြျဖစ္သလုိ မသုံးတတ္ေသာသူတုိ႔အတြက္ ရန္သူျဖစ္၏။ မိမိရဲ႕ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကား မွဳကုိ ၾကာရွည္တည္ တန္႔ေနေစရန္အတြက္ မိမိကုိယ္တုိင္စနစ္တက် က်င့္သုံးေနထုိင္ပါမွ ၾကာရွည္တည္တန္႔ မည္ျဖစ္ေပသည္။ ထုိသုိ႔က်င့္သုံးေနထုိင္မွဳမရွိပါက က်ရႈံးမွဳမ်ားႏွင့္ရင္ဆုိင္ေတြ႕ႀကဳံရမည္ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔က်င့္ သုံးေနထုိင္ဖုိ႔ရန္အတြက္ အတၱသမၼာပဏီဓိဆုိတဲ့ မိမိကုိယ္တုိင္က မေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြမလုပ္မိေအာင္ ထိန္းေက်ာင္းနုိင္တဲ့တရားရွိဖုိ႔လုိအပ္သလုိ သပၸဳရိသူပနိႆယ ဆုိတဲ့ မေကာင္းတာေတြမလုပ္မိေအာင္ ေကာင္းတာေတြလုပ္ျဖစ္ေအာင္ လမ္းမွန္ကုိထိန္းေက်ာင္းေပးတတ္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းမိတ္ေဆြေတြရွိဖုိ႔လုိအပ္ လွေပသည္။ ေနာက္အေရးအႀကီး ဆုံးအခ်က္တစ္ခ်က္က မိမိကုိယ္တုိင္က အရာရာကုိေတြးေတာဆင္ျခင္တတ္ ေသာပညာရွိဖုိ႔လည္း အေရးႀကီးသည္။ သုိ႔မွသာ အရာရာကုိ အက်ိဳးနဲ႔အေၾကာင္း အဆုိးနဲ႔အေကာင္းခြဲျခား ေ၀ဖန္လွ်က္ လုပ္သင့္တာကုိလုပ္ၿပီး မလုပ္သင့္တာေတြကုိလည္းမလုပ္မိေအာင္ ေရွာင္ၾကဥ္နုိင္ေပမည္။ သို႔မွသာ မိမိအတြက္ ေကာင္းက်ိဳးရသလုိ သူတစ္ပါးတုိ႔အတြက္လည္း စံထားထုိက္တဲ့သူပါလားဟု အသိ အမွတ္ျပဳခံရေပမည္။ လူသားတုိင္း လူသားတုိင္းသည္ လာဘ အလာဘ၊ ယသ အယသ၊ နိႏၷံ ပသံသံ၊ သုခံ ဒုကၡံ ဆုိတဲ့ေလာကဓံတရားေတြက တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုခံစားေနၾကရသည္မဟုတ္ပါလား။ ထုိေလာကဓံတရား ေတြကုိ ေရွးကလည္းခံခဲ့ၾကရၿပီ။ အခုလည္း ခံေနၾကရဆဲ။ ေနာင္လည္းဘဲ ခံၾကရအုံးမွာကားဧကန္ပင္ျဖစ္သည္။ ထုိေလာကဓံလႈိင္းေတြက ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားလာရင္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသေလာက္ ရုိက္ပုတ္ခံရ၏။ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳဆုိတဲ့ မုန္တုိင္းေတြၾကမ္းလာေလေလ ေလာကဓံလႈိင္းေတြက ျပင္းထန္ေလေလပင္ ျဖစ္သည္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မေကာင္းတာေတြနဲ႔ေတြ႕ႀကဳံလာမွ ေလာကဓံလ႔ုိထင္မွတ္တတ္ၾက၏။ တစ္ကယ္ေတာ့ ေလာကဓံဆုိတဲ့တရားက မေကာင္းတာေတြနဲ႔ေတြ႕ႀကဳံလာမွ ခံစားရသည္မဟုတ္ ေကာင္းတာ ေတြႏွင့္ေတြ႕ႀကဳံလာတဲ့အခါမွာလည္း တုန္လႈပ္မွဳမရွိဘဲ တည္တည္ၾကည္ၾကည္နဲ႔ မေမာ္မႂကြား ကုိယ္ေရာ စိတ္ပါထိန္းနုိင္ပါမွ ေကာင္းတဲ့ေလာကဓံရဲ႕ေဘးရန္က ကာကြယ္နုိင္ေပမည္။ ထုိသုိ႔မထိန္းႏုိင္ပါက ေကာင္းတဲ့ ေလာကဓံလႈိင္းရဲ႕ ဆုိး၀ါးစြာရုိက္ပုတ္ျခင္းကုိ ဧကန္ခံၾကရမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္ကလွ်မ္းလွ်မ္ေတာက္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားခဲ့ၾကေသာ္လည္း ယခုေလာေလာဆယ္တြင္ ဘ၀ပ်က္ေနၾကေသာ ဆင္းရဲေနၾကေသာ ထုိကဲ့သုိ႔ ဘ၀ပ်က္ၿပီးဆုံးပါးသြားၾကေသာ သူတုိ႔သည္ ေကာင္းတဲ့ေလာကဓံရဲ႕ ရုိက္ပုတ္ျခင္းကုိ ခံခဲ့ၾကရသူမ်ားပင္ျဖစ္သည္။
ေလာကထုံးစံအရ ေလာကလူသားမ်ားသည္ ခ်ီးမြမ္းဖုိ႔ခဲယဥ္းၾကေပမယ့္ ကဲ့ရဲ႕ဖုိ႔ၾကေတာ့၀န္မေလး တတ္ၾကေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပါတ္၀န္းက်င္ကုိ သတိထားေနထုိင္သြားလာ လႈပ္ရွားသင့္ေသာသူမ်ားတြင္ ထုိေအာင္ ျမင္ေက်ာ္ၾကားၾကသူမ်ားက အဓိကက်လွ၏။ သာမာန္လူတုိ႔သြားလာလႈပ္ရွားေနသည္ကုိ အထူးအဆန္းလုပ္ သတင္းမလုပ္ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသူတုိ႔ သာမာန္လူတုိ႔နည္းတူသြားလာလႈပ္ရွားေနသည္ကုိပင္ သတင္းလုပ္၍ ေရးသားတတ္ၾကသည္။ ထုိ႔အတူ ေကာင္းတဲ့ အျပဳအမူေတြကုိလုပ္ေနရင္လည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးခ်ီးမြန္းၾကသလုိ မေကာင္းတာလုပ္မိလွ်င္လည္း ရစရာမရွိေအာင္ ကဲ့ရဲ႕ရႈပ္ခ်ေရးသားတတ္ၾကသည္မွာ သတင္းေလာက၏ ထုံးစံတစ္ပင္ျဖစ္သည္။ ထုိသတင္းမ်ိဳးကုိရယူနုိင္ရန္ သတင္းေထာက္ (ပါပါရာဇီ)တုိ႔ကလည္း ထုိသူတုိ႔၏ေနာက္ကေန အရိပ္သဖြယ္ လုိက္ေနၾက၏။ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေနၾကေသာ လူတုိင္းသည္ ထုိသတင္းေထာက္ဓာတ္ပုံသမားတုိ႔လက္မွေရွာင္တိမ္းေျပးထြက္ဖုိ႔မလြယ္ကူေပ။ ထုိသုိ႔ေရွာင္ရင္းတိမ္းရင္း အသက္ပါဆုံးရႈံးသြားၾကရေလာက္ေအာင္ျဖစ္ခဲ့သည့္ သာဓကမ်ားလည္း ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ဖူးသည္မဟုတ္ပါလား။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူတုိ႔၏ေအာင္ျမင္ေက်ာ္္ၾကားမွဳေတြက သူတုိ႔၏လြတ္လပ္မွဳဘ၀ေတြကုိ ေဘာင္ခတ္ လာၾက၏။ မလြတ္လပ္ျခင္းဆုိတဲ့ အရိပ္ေတြမုိးလာတာကုိခံၾကရေတာ့၏။ အရာရာကုိ စိတ္ႀကိဳက္လုပ္နုိင္ ေငြကုိေရလုိသုံးနုိင္ၾကေသာ္လည္း သာမန္လူေတြေလာက္ မလြတ္လပ္ၾကေတာ့ အသိတရားရွိေသာသူေတြ ကေတာ့ ေနရာတုိင္း စားသတိ သြားသတိ လာသတိ ေနသတိ ထုိင္သတိ ဆုိတာေတြ ျဖစ္လာၾကရေတာ့၏။ အသိတရားမရွိသူေတြက သတိလက္လြတ္ထင္ရာေတြလုပ္ေတာ့ ဓာတ္ပုံသတင္း ေထာက္(ပါပါရာဇီ)တုိ႔၏ သားေကာင္ သတင္းေလာက၏သားေကာင္ေတြအျဖစ္ အလူးအလဲခံၾကရေတာ၏။
မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ပါေစ တိုေတာင္းလွတဲ့ လူ႔ဘဝရဲ့ ဇာတ္ခံုေပၚမွာ ေအာင္ၿမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳဆုိတာေတြက လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာေတြနဲ႔ တိုင္းတာၾကည့္လုိက္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ မုိးတိမ္ေတြဖုံးအုပ္ေနတဲ့ လကြယ္ည သန္းေခါင္ယံမွာ လွ်ပ္စီးေလးတစ္ခ်က္လက္လုိက္သလုိ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ အနည္းငယ္မွ်သာရွိပါလိမ့္မယ္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ေအာင္ျမင္မွဳသည္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံးမရနုိင္ ေအာင္ျမင္မွဳကုိရဖုိ႔ရာအတြက္ အသက္အပုိင္းအျခားနွင့္သက္ဆုိင္သလုိ ကုိယ္ကာယစြမ္းအားနဲ႔လည္းဆုိင္၏ ဥာဏစြမ္းအားႏွင့္လည္းဆိုင္၏။ ေနာက္ဆုံး အဓိကတစ္ခ်က္က ကံတရား၏အက်ိဳးေပးမွဳႏွင့္လည္းဆုိင္၏။ ေဖာ္ျပပါအခ်က္အလက္တုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေနစဥ္အခုိက္အတန္႔ကာလေလးမွာသာ ေအာင္ျမင္မွဳ႕မ်ားအသီးအပြင့္မ်ားကုိရွာေဖြ၍ ရရွိနုိင္ၾကေပသည္။ ထုိအခ်က္မ်ားထဲမွ တစ္ခ်က္ကေလးခ်ိဳ႕ယြင္းလုိက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ က်ရႈံးမွဳေတြနွင့္ရင္ဆုိင္ၾကရေတာ့၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသူေတြရဲ႕ ဘဝေတြဟာ ေလထုထဲက တိမ္တိုက္ေတြလို ဘယ္အခ်ိန္မွာ လြင့္ေျမာေပ်ာက္ကြယ္သြားေလမလဲဆုိတာ စဥ္းစားေနရတဲ့ အခ်က္မ်ိဳးအၿဖစ္ သက္ေရာက္လုိ႔ေနပါတယ္။ လြတ္လပ္မွဳ႕ကေတာ့ ထုိသုိ႔မဟုတ္ေပ ငယ္ရြယ္စဥ္ဘ၀မွာလည္း ခံစားနုိင္သလုိ လူလတ္ပုိင္းအရြယ္မွာလည္း ခံစားနုိင္ပါတယ္ ေနာက္ပိတ္ဆုံး အုိမင္းမစြမ္းျဖစ္ေနရင္ေတာင္ လြတ္လပ္မွဳ႕ရဲ႕ အရသာကုိ ခံစားနုိင္ပါတယ္။ အရြယ္သုံးပါးတြင္ သူ႔အရြယ္ႏွင့္သူ လုိက္ေလွ်ာညီေထြစာခံစား နုိင္၏။ ခ်မ္းသာသူက ခ်မ္းသာသည့္အေလွ်ာက္ ခံစားနုိင္သလုိ ဆင္းရဲသူကလည္း ဆင္းရဲသည့္အေလွ်ာက္ ခံစားနုိင္၏။
ထုိေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသူတုိ႔ ရရွိထားေသာ ေငြေၾကးဥစၥာဆုိတာေတြကလည္း တရားသေဘာအရ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာစစ္စစ္မ်ားမဟုတ္ၾကေပ။ ကုိယ္ကဘယ္ေလာက္ပင္ပုိင္ဆုိင္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာဆုိေနၾကပါေစ ေရထဲ တြင္ျမဳတ္၍ေမ်ာ၍လည္း ဆုံးရႈံးနုိင္ပါတယ္။ မီးေလာင္၍လည္း ဆုံးရႈံးနုိင္ပါတယ္။ မင္းစုိးရာဇာေတြကလည္း သိမ္းဆည္းနုိင္ပါတယ္။ သူခုိးဓားျမေတြကလည္း လူယူနုိင္ပါတယ္။ အေမြခံမယ့္ သားဆုိးသမီးဆုိးေတြကလည္း သုံးၿဖဳံးလုိ႔ ဆုံးရႈံးနုိင္ပါတယ္။ ထုိျပဆုိအပ္ခဲ့ေသာ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးက အခ်ိန္မေရြး ဖ်က္ဆီးျပစ္နုိင္ပါတယ္။ သာမန္လူတန္းစားတုိ႔လည္း ထုိသူတုိ႔နည္းတူ ေလာကဓံတရားေတြ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးစတဲ့ ဒုကၡေဘးေတြ မျဖစ္ေတာ့ဘူးလား ေမးလာလွ်င္မူ အားလုံးသတၱ၀ါမွန္လွ်င္ ထုိတရားမ်ားကုိမလႊဲမေသြ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခု တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္းေတာ့ ေတြႀကံဳေနၾကရမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ခံစားရတာျခင္းေတာ့ကြာ ပါသည္။ ေတာင္ထိပ္ေပၚတြင္ေပါက္ေသာသစ္ပင္မ်ားက ေတာင္ေအာက္တြင္ေပါက္ေသာသစ္ပင္မ်ားထက္ ေလဒဏ္မုိးဒဏ္ကုိ ပုိ၍ခံစားရသကဲ့သုိ႔လည္းေကာင္း အျမင့္က ျပဳတ္က်ေသာသူႏွင့္ အနိမ့္ကျပဳတ္က်ေသာ သူ ခံစားရတာကြာျခားသကဲ့သုိ႔လည္းေကာင္း ကြာျခားလွ၏။ သာမာန္လူတန္းစားတုိ႔သည္ ထုိတရားမ်ားေတြ႕ ႀကဳံလာလွ်င္ အနည္းက်ဥ္းေလာက္သာခံစားရ၏။ ဆုံးရႈံးမွဳေတြလည္း မ်ားမ်ားစားစား မခံစားရေပ။ ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္ၾကားသူတုိ႔ ထုိတရားေတြႀကဳံလာေတြ႕လာၿပီဆုိလွ်င္ မရႈမလွခံစားၾကရ၏။ ဆုံးရႈံးမွဳ႕ေတြလည္းမ်ား၏။ ေပးဆပ္ရတာေတြမ်ားလြန္းလွ၏။ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားဆုိလွ်င္ ဆုိးရင္းေပရင္း မူးယစ္ေသာက္ရင္း စားရင္းပင္ ဘ၀နိဂုံးခ်ဳပ္သြားၾကရ၏။ ထုိအျဖစ္အပ်က္တုိ႔ကား မိမိတုိ႔အတြက္ ယူတတ္လွ်င္ ေလာကႀကီးကေပး ေနေသာ ဘ၀သင္ခန္းစာမ်ားပင္ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္…ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳဆုိတဲ့ဘ၀ထဲကေန တကယ့္ဘ၀ရဲ႕အႏွစ္သာရေတြကုိ ထုတ္ယူ သင့္ၾကသည္။ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ေနစဥ္မွာ ဘ၀ရဲ႕အႏွစ္သာရေတြထုတ္ယူသင့္သလုိ က်ရႈံးေနစဥ္မွာလည္း စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲ ဘ၀ရဲ႕အႏွစ္သာရေတြကုိထုတ္ယူသင့္၏။ ေအာင္ျမင္ေနစဥ္မွာ အိမ္ေထာင္မရွိလွ်င္ မိဘတုိ႔ ကုိ ေကြ်းေမြးေထာက္ပံ့ျခင္းျဖင့္ မာတာပိတုဥပ႒ာနံ ဆုိတဲ့မဂၤလာတရားေတာ္ေတြကုိလုိက္နာျခင္းအားျဖင့္လည္း ေကာင္း။ အျခားေသာလူမွဳ႕ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လူအားေငြအားေတြနဲ႔ ေထာက္ပံ့ျခင္းျဖင့္လည္း ေကာင္း အျခားအျခားေသာ ေကာင္းတဲ့အက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းေတြကုိ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ဥာတကာနဥၥသဂၤဟ မဂၤလာတရားေတာ္ကုိလုိက္နာျခင္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း ဘ၀ရဲ႕အႏွစ္သာရေတြကုိ ရယူနုိင္၏။ အိမ္ေထာင္ သည္ဆုိပါကလည္း ကုိယ့္ရဲ႕ဇနီးမယားႏွင့္ သားသမီး ေတြအေပၚမွာ သစၥာရွိရွိေနထုိင္ျခင္း ေကြ်းေမြးျပဳစုေစာင့္ ေရွာက္ျခင္းဆုိတဲ့ ပုတၱဒါရႆသဂၤဟ ဆုိတဲ့မဂၤလာတရားေတာ္တုိ႔ကုိျဖည့္က်င့္လုိက္နာျခင္းျဖင့္လည္း ဘ၀ရဲ႕ အႏွစ္သာရ ေတြကုိရယူနုိင္၏။ က်ရႈံးေနစဥ္မွာလည္းပဲ ဘ၀ကုိႀကံႀကံခံရင္ဆုိင္ရင္း မိမိတတ္နုိင္သေလာက္ အထက္ပါလုပ္ငန္းမ်ားကုိလုပ္ေဆာင္ေနလွ်င္ အတၱသမၼာပဏိဓိ ဆုိတဲ့မဂၤလာတရားေတာ္ကုိျဖည့္က်င့္လုိက္နာ ျခင္းျဖင့္လည္း ဘ၀ရဲ႕အႏွစ္သာရေတြကုိ္ရယူနုိင္ေပသည္။ ထုိနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ဘ၀ရဲ႕အႏွစ္သာရေတြကုိ ထုတ္ယူတတ္ၾကမည္ဆုိလွ်င္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာပင္အေကာင္းဆုံးအဓိပၸါယ္လည္းရွိ အႏွစ္သာရလည္းရွိတဲ့ အလုပ္ေတြကုိလုပ္ေဆာင္ေနသလုိ ေနာင္ဘ၀သံသရာအတြက္လည္း ေကာင္းေစမယ့္အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ ေဆာင္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ထုိသုိ႔မဟုတ္ပါဘဲ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ကာ ဘ၀ကုိထင္ရာစုိင္းၾကသူေတြအတြက္ ကေတာ့ ဘ၀ရဲ႕အႏွစ္သာရကုိရဖုိ႔မေျပာနွင့္ အကာကုိေတာင္ရဖုိ႔မလြယ္ကူေတာ့ေပ။ လက္ရွိဘ၀တြင္ လည္းရႈံးသလုိ ေနာင္သံသရာအတြက္လည္း အရႈံးႀကီးရႈံးၾကရေတာ့၏။
အႏွစ္ခ်ဳပ္ျပရေသာ္….ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳတန္ဖုိးရဲ႕ေနာက္ကြယ္က ရလာဒ္ေတြဟာ ေကာင္းတာ ေတြရွိသလုိ ဆုိးတာေတြလည္းအမ်ားအျပားရွိ၏။ ခ်ီမြမ္းေျပာဆုိတာေတြရွိသလုိ ကဲ့ရဲ႕တာေတြလည္းရွိ၏။ သံေ၀ဂယူစရာေတြရွိသလုိ အတုယူစရာေတြလည္းမ်ားအျပားရွိ၏။ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးေတြးၿမင္သုံးသပ္ၾကည့္ ၾကမည္ဆိုပါလွ်င္ ဒါေတြဟာဘဝရဲ႕အစိတ္အပုိင္း တစ္ခုသာၿဖစ္ပါ၏။ ေလာကႀကီးတြင္ ဘယ္အရာမွ ထာ၀ရအေကာင္းဆံုးၿဖစ္တည္မႈ မရွိသလို ဘယ္အရာမွလဲအဆိုးရြားဆံုး ရပ္တည္မေနပါဘူး။ ဒါကုိပဲ ဘုရားရွင္က “သေဗၺ သခၤါရာ အနိစၥာ” အလုံးစုံေသာအရာ၀တၳဳမွန္သမွ် မတည္ၿမဲဘူးလုိ႔ ေဟာေတာ္မူခဲ့သလုိ ေနာက္တစ္နည္းအားျဖင့္ ရုပ္နာမ္ဓမၼ သခၤါရတရားေတြဟာ “ဥပၸါဒ ဌိတိ ဘဂၤ” ဆုိတဲ့သေဘာအရ ပဌမဆုံးျဖစ္မယ္ ျဖစ္ၿပီးလွ်င္ခဏတည္ေနမယ္ တည္ၿပီးလွ်င္ပ်က္သြားမယ္ဆုိတဲ့ ခဏသုံးပါးကုိလည္း အဘိဓမၼာတရားေဒသနာေတာ္မွာ ဘုရားရွင္က ထည့္သြင္းေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳကုိ တန္ဖုိးထားသူေတြကုိယ္တုိင္ သရုပ္ေဖာ္ကျပေနၾကတဲ့ ဘ၀ဇာတ္ခုံႀကီး၏ ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ၾကတဲ့ ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတဲ့ ျဖစ္ပ်က္ေနၾကဦးမယ့္ သူတုိ႔ရဲ႕ဘ၀ဇာတ္ ေၾကာင္းေတြဟာ အဆုိးေတြလား အေကာင္းေတြလားဆုိတာ မၿပီးဆုံးနုိင္တဲ့ဇာတ္လမ္းေတြကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကည့္ရႈၾကပါစုိ႔။ ထုိသုိ႔ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကည့္ရႈ႕ရင္းပင္ သူတုိ႔ရဲ႕ဘ၀ သူတုိ႔ရဲ႕ဇာတ္လမ္းေတြထဲကေန မိမိတုိ႔အေနနွင့္လည္း ဆုိးတာေတြကုိပယ္ကာ ေကာင္းတာေတြကုိလက္ခံ က်င့္သုံးရင္း မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္း ဘ၀ရဲ႕အႏွစ္သာရ ေတြကုိထုတ္ယူနုိင္ၾကပါေစ…………………..။

ေမာင္သီ (ျမင္းမူ)

ေလာက၌ အေကာင္းျမင္၀ါဒီ အဆုိးျမင္၀ါဒီဟု ႏွစ္မ်ဳိးရွိပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ယေန႔ေခတ္သည္ အဆုိးျမင္၀ါဒီသမားတုိ႔ တုိးပြားႀကီးထြားေသာ ေခတ္ျဖစ္ေလသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ေသာေခတ္ႀကီးတြင္ နိႏၵာ၊ ပသံသ ေလာကဓံ ႏွစ္ျဖာကုိ ခံႏိုင္ရည္စြမ္း မရွိသူတုိိ႔အဖုိ႔ ဒုကၡသံသရာ ပင္လယ္ေ၀ဖုိ႔သာ ရွိေတာ့သည္။

သာသနာ့၀န္ထမ္း ရွင္ရဟန္းတုိ႔ အေပၚ၀ယ္ မိဘေမတၱာ အျပည့္၀ျဖင့္ ရွဳ့ျမင္သုံးသပ္ၿပီး သာသနာေတာ္၏ အဓြန္႔ရွည္တည္တန္႔ေရးကုိ လုိလားသည့္ေက်ာင္းအစ္မ တစ္ဦး၏ ရွင္သာမေဏငယ္၊ ရဟန္းငယ္မ်ားအေပၚ ေစာင့္ေရွာက္ပုံကုိ ယေန႔ေခတ္ အျပစ္ကုိသာျမင္ အတုအေယာင္ကုိသာ အဟုတ္ႀကီး ထင္ေနၾကသည့္ လူအမ်ားစုအတြက္ ေဖၚျပလုိပါသည္။

မႏၲေလးၿမိဳ႕ ယခုမ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ ေအာင္ျမင္ေနသည့္ စာသင္တုိက္ႀကီး၏ ေက်ာင္းအစ္မျဖစ္သည့္ အမ်ဳိးသမီးႀကီး၏ မ်က္ႏွာအသြင္ျပင္သည္ တည္ၾကည္ခန္႔ျငားၿပီး က်က္သေရးလည္းရွိ စိတ္ဓာတ္ကလည္း တကယ္ပင္ မြန္ျမတ္ေကာင္းမြန္လွေပသည္။ စာသင္သား သံဃာ(၂၀၀)ေက်ာ္ကုိ ေန႔စဥ္ ဆြမ္းဟင္းေကာင္းေကာင္း တစ္ခြက္ စီမံကာ လွဴဒါန္းေလ့ရွိသည္။ ေက်ာင္းအစ္မႀကီးသည္ မိခင္ေမတၱာ အျပည့္ျဖင့္ သူမ လွဴဒါန္းထားသည့္ ေက်ာင္း၀န္းအတြင္းကုိ ေလ့လာၾကည့္ရႈ႕ စိစစ္ေလ့ရွိသည္။ စည္းကမ္းလည္း အလြန္ပင္ႀကီးသည့္ ေက်ာင္းအမႀကီးပင္ ျဖစ္သည္။

သူမလွဴဒါန္းထားေသာ ေက်ာင္းအတြင္း စာသင္ေနသည့္ ရွင္သာမေဏငယ္မ်ားသည္ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ (၇)ႏွစ္မွသည္ အသက္(၁၅)ႏွစ္ အရြယ္ထိျဖစ္သည္။ ရဟန္းငယ္မ်ားမွာလည္း အသက္အားျဖင့္ (၂၀)၀န္းက်င္ ႏွင့္ (၃၀)ၾကားမွာ ရွိၾကသည္။ အသက္ေလးေက်ာ္ဆုိသည္မွာ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ တပါးတည္းသာရွိသည္။

ေလာကီအျမင္ႏွင့္ ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ (၇)ႏွစ္ႏွင့္ (၁၅)ႏွစ္ အရြယ္မ်ားသည္ အလြန္ပင္ ေဆာ့လိုၾက အၿငိမ္မေနၾကသည့္ အရြယ္မ်ားျဖစ္သည္။ ကုိရင္ဆုိသည့္ နာမည္ႏွင့္ လုိက္ေအာင္ ဆရာသမားမ်ားက ေန႔စဥ္ ညစဥ္ ဆုံးမထား၍သာ အရြယ္ႏွင့္မမွ် ကုိယ္အမႈအရာ ႏူတ္္အမူအရာေလးေတြသည္ ခ်စ္စရာ ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းေနသည္။ ဆရာသမားမ်ားကြယ္ရာ ေရာက္သြားလွ်င္ေတာ့ သကၤန္းကုိ ေဘးခ် ကေလးသဘာ၀ ထိန္းခ်ဳပ္မရ ႀကံဖန္ကာ ေဆာ့ၾကသည္။ စာေရးသူ ကုိရင္ေပါက္စဘ၀ အသက္အားျဖင့္ (၇)ႏွစ္သား အရြယ္မွာ ရြာထဲဆြမ္းခံသြားရင္း တခါတရံ အေဖၚေကာင္းရင္ သပိတ္ကုိေဘးခ် သင္းပုိင္လိပ္ထဲက သားေရကြင္း ထုတ္ကာ သားေရပင္ပစ္တမ္း ေဆာ့လုိ႔ ဆရာေတာ္က ႀကိမ္နဲ႔ေဆာ္ခံရတာ အႀကိမ္ေပါင္း မနည္းပါ။

ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ေက်ာင္း၀င္းအတြင္း အိမ္သာေရခ်ဳိးခန္းပါ မက်န္ လုိက္လံၾကည္တတ္သည့္ ေက်ာင္းအမႀကီးသည္ တခါတခါ ကုိရင္ေလးမ်ား ေက်ာင္းေဆာင္အတြင္း အ၀တ္စုတ္ကုိလုံးကာ ေဘာလုံးကန္ေနၾကသည္ကုိလည္း ေတြ႔ျမင္ရသလုိ တစ္ခါတစ္ခါ ကုိရင္ႀကီးမ်ား စာအုပ္ေဘးခ် က်ားထုိးၾက သည္ကုိလည္း ေတြ႔ျမင္ရသည္။

သူမသည္ ဆရာေတာ္ႀကီးကုိလည္း မေလွ်ာက္၊ သူကုိယ္တုိင္လည္း မျမင္သကဲ့သုိ႔ ေရွာင္ဖယ္သြားတတ္သည္။ ေက်ာင္းရွိ ကပၸိယမ်ား ကုိရင္ေလးတုိ႔ ေဆာ့သည္ကုိျမင္၍ ဆရာေတာ္ကုိ ေလွ်ာက္လုိက္၍ ဆရာေတာ္က ရိုက္လွ်င္လည္း ဦးဇင္းရယ္ မရိုက္ပါနဲ႔ ကုိရင္ေလးေတြက ကေလးအရြယ္ေတြပဲ ေဆာ့ခ်င္ၾကမွာေပါ့ ဒဏ္ေလးေလာက္ပဲ ေပးၿပီး ေက်နပ္လုိက္ပါ ဆုံးမလုိက္ပါ ဦးဇင္းရယ္ဟု ေျဖသိမ့္တတ္သည္။

သူမ၏ ကုိရင္ေလးတုိ႔ေပၚထားရွိသည့္ သေဘာထားကုိ ကပၸိယႀကီးအား ေျပာျပသည္ကုိ ဤသုိ႔ ၾကားမိသည္….
ကပၸိယႀကီးရယ္ ကုိရင္ေလးေတြ ေဆာ့တာ မဟုတ္တာေလးေတြကုိ ဆရာေတာ္ကုိ မေလွ်ာက္ပါနဲ႔။ သူတုိ႔ေလးေတြက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ မိဘနဲ႔ခြဲ ရပ္ရြာနဲ႔ခြဲၿပီး ပိဋကတ္ စာေပေတြက်က္ သာသနာေတာ္မွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတာကုိ ေက်နပ္လုိက္ စမ္းပါတဲ့။ ရွင္လည္း မ၀တ္ႏုိင္၊ ကၽြန္မလည္း ၀တ္ခြင့္မရတဲ့ သကၤန္းကို ရုံလုိ႔ တစ္ခါတစ္ခါ ဆြမ္းခံသြားခါနီ သူတုိ႔ေလးေတြ တန္းစီရပ္လုိ႔ သပိတ္ေလးေတြ ပိုက္ကာ သူတုိ႔ဆရာသမားေရွ႕မွာ ၾသ၀ါဒကုိ ခံယူ မ်က္လုံးလုံးေတြ မွိတ္၊ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ရပ္ေနတာေလးကုိ ျမင္လုိက္ရရင္ ကၽြန္မျဖင့္ေလ (၇)ႏွစ္သားနဲ႔ ရဟႏၲာျဖစ္သြားတဲ့ ရွင္ပ႑ိတတုိ႔ ရွင္သံကိစၥတုိ႔မ်ားလားလုိ႔ စိတ္ထဲမွာၾကည္ႏူးမိတယ္။ ပီတိေတြျဖစ္ သဒၶါတရားေတြ ပြားမ်ားမိပါတယ္တဲ့။

ေဆာ့တတ္တဲ့အရြယ္မွာ ကေလးစိတ္က ရွိေနေတာ့ ပုထုဇဥ္ ကုိရင္ေလးေတြပဲ ကပၸိယႀကီးရယ္ အျပစ္ေတာ့ ဘယ္ကင္းပါ့မလဲ။ သကၤန္း၀တ္ထားလုိ႔သာ ကုိရင္ေခၚရတာကုိး။ သူ႔အရြယ္ သူ႔သဘာ၀ အတြင္းစိတ္ကေတာ့ ေဆာ့ခ်င္ေနရွာမွာေပါ့။ ဒီလိုအရြယ္ေလးနဲ႔ ငါတုိ႔မလုပ္ႏုိင္တာေတြ သူတုိ႔က လုပ္ေနတာ ပါလားလုိ႔ သိလုိက္ရင္ သူတုိ႔အေပၚ နားလည္လုိ႔ ရတာေပါ့ ကပၸိယႀကီးရယ္။

စာက်က္လုိက္ ေဆာ့လုိက္နဲ႔ ဒီလိုနဲ႔ပဲ လေတြကုန္ ႏွစ္ေတြကုန္ ကုိရင္ေလးကေန ကုိရင္ႀကီး၊ ကုိရင္ႀကီးကေန ဦးဇင္းေလး၊ ဥိးဇင္းေလးကေန ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ျဖစ္သြားရတာပဲေလ။ ကုိရင္ေလးေတြကုိ သားသမီးလုိ သေဘာထားၿပီးး ခ်စ္လိုက္စမ္းပါ ကပၸိယႀကီးရယ္တဲ့။

ေနာက္ရွိေသးတယ္ ကပၸိယႀကီးေရ…. သားအလတ္ေတြ ရွိေသးတယ္တဲ့။ သားအငယ္ေတြက ေဆာ့ရုံပဲရွိတာ။ စိတ္မပူရဘူး ကပၸိယႀကီးေရ….. သားအလတ္ေတြက သိတဲ့အတုိင္း အသက္က (၁၅) (၁၆) (၁၇) (၂၀)ႏွစ္ေတြေလ။ ေလာကီေျပာ ေျပာရရင္ လူပ်ဳိေပါက္စ ၿမီးေကာင္ေပါက္ အရြယ္ေတြေပါ့။ ဒီအရြယ္ေတြက ကြမ္း၀ါးခ်င္လာတယ္ ေဆးလိပ္ေသာက္ ခ်င္လာတယ္။ ေကာင္မေလးေတြေပၚ စိတ္၀င္စားလာတဲ့ အရြယ္ေတြေပါ့။ ကၽြန္မက သိတယ္….ဒီကုိရင္ႀကီးေတြ ဦးဇင္းငယ္ေလးေတြရဲ႕ ေျခလွမ္းဘယ္ေရာက္ ေနတယ္ဆုိတာ ကပၸိယႀကီးက မသိဘူး။ အခု အျပင္ကုိ ညေနတုိင္း ေက်ာင္းအနားက ထမင္းေက်ာ္ ေခါက္ဆြဲေက်ာ္ ၀ယ္စားနဲ႔ ေတာ္ၾကာ အျပင္က ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ရႈပ္တာေတြျဖစ္မွာ စုိးရတယ္။ အဲဒါ ေက်ာင္းနားက ဆုိင္ေတြကုိ ခပ္ေ၀းေ၀း ဆုိင္ဖြင့္ဖုိ႔ ေငြေပးၿပီး ရွင္းထားရတယ္.. ကပၸိယႀကီးေရတဲ့။ ဆြမ္းစားေက်ာင္း မွာရွိတဲ့ အစားအေသာက္ ယူစားတာ ကပၸိယႀကီး မျမင္သလုိ ေနေပးပါ။ အျပင္ဆုိင္ ထြက္ထုိင္ၿပီး စားတာထက္စာရင္ ကၽြန္မေက်ာင္းက ကုိရင္ေတြ ကၽြန္မသားေတြက အမ်ားၾကည္ညိဳဖုိ႔ ေကာင္းတာေပါ့။

စိတ္ကစားတဲ့ အရြယ္ေလးေတြကုိ က်မတုိ႔က ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း လုပ္ေပးလုိက္ရင္ သူတုိ႔စာေပေတြ သူတုိ႔ ဆရာသမား အဆုံးအမေတြနဲ႔ ေျဖးေျဖးျခင္း အရြယ္ေလး ရလာၿပီး ကုိရင္ႀကီးေတြ ဦးဇင္းေလးေတြ တည္ၿငိမ္သြားမွာေပါ့။
တေန႔က ကုိရင္ႀကီး တပါး အုတ္တံတုိင္းခုန္ၿပီး ေဘာလုံးပြဲ သြားၾကည့္တာ ဆရာေတာ္က ျမင္တယ္ဆုိလုိ႔ အဲဒီကုိရင္ႀကီးကုိ ဆရာေတာ္က ႏွင္ထုတ္လုိက္တယ္။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ ကပၸိယႀကီးရယ္။ အဲဒါ အခု ဆရာေတာ္ကုိ ေလွ်ာက္ၿပီး အိမ္က တီဗြီ ႏွစ္လုံး ယူလာၿပီး အျပင္မထြက္ၾကနဲ႔ ေက်ာင္းတြင္းမွာပဲ ၾကည့္ပါ ကုိရင္တုိ႔ေရဆုိၿပီး သူတုိ႔ အေဆာင္ေပၚ ပုိ႔ထားခဲ့တယ္။ အင္းေလ သူတုိ႔ေတြလဲ ဒီအရြယ္က အေပ်ာ္အပါး မက္ၾကတဲ့ အရြယ္ေတြပဲ။ အျပင္က လူငယ္ေတြလုိ ကာရာအုိေကဆုိင္သြား ႏုိက္ကလပ္သြား မိဘကုိ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္ေနတာ ထက္စာရင္ေတာ့ သကၤန္း၀တ္ၿပီး စာေတြက်က္ တေျဖးေျဖးနဲ႔ သာသနာမွာ ထင္ရွားတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ျဖစ္လာၾက မွာပဲလုိ႔ ေတြးၿပီး ကၽြန္မကျဖင့္ ၾကည္ညိဳေနမိတာပဲ။

ကၽြန္မ ေစာင့္ေရွာက္ျပဳစုထားတဲ့ ဒီကုိရင္ငယ္ ကုိရင္ႀကီးေတြ ေနာက္ အႏွစ္ (၂၀)ေလာက္ အခ်ိန္က်ရင္ အခုဆရာေတာ္ႀကီးလုိမ်ဳိး အပါး (၂၀၀)ထဲက အပါး (၂၀)ေလာက္ေတာ့ ေပၚထြက္လာမွာပဲတဲ့။ ဒါဆုိရင္ ကၽြန္မ သာသနာအတြက္ ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းရတာ သာသနာျပဳရတာ အက်ိဳးႀကီးၿပီေပါ့ ကပၸိယႀကီးရယ္တဲ့။
ေနာင္တခ်ိန္က်ရင္ ရွင္တုိ႔ ကၽြန္မတုိ႔ လွဴဒါန္းႏုိင္လုိ႔ ေက်ာင္းႀကီးေတြ တည္ေဆာက္ထားေပမဲ့ သကၤန္းစည္းၿပီး အေမနဲ႔ခြဲ အေဖနဲ႔ခြဲ ရပ္ရြာကုိခြဲၿပီး စာလာသင္မဲ့ အမ်ဳိးေကာင္း သားေလးေတြ မရွိေတာ့ရင္ ကၽြန္မတုိ႔ ဘယ္လုိ သာသနာျပဳလုိ႔ ရေတာ့မလဲ။ အခုကၽြန္မတုိ႔ ကုိးကြယ္ေနတဲ့ ဆရာေတာ္ ႀကီးမ်ဳိးေတြ ဘယ္ေပၚထြက္ ေတာ့မလဲ။

တကယ္ေတာ့ ကပၸိယႀကီးရယ္ ကမၻာ့သာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ႏုိင္ငံေက်ာ္ ဆရာေတာ္ႀကီး ေတြဆုိတာ ဒီလုိပဲ ကေလးဘ၀ကေန ဒကာ၊ဒကာမေတြက ေထာက္ပံ့ ဆရာသမားေတြက ပ်ဳိးေထာင္လာခဲ့လုိ႔ ျဖစ္လာခဲ့ ရတာေပါ့။ အပင္ပ်ဳိးရင္း တခါတခါ ေရးမ်ားမ်ား ေလာင္းမိလုိ႔ အျမစ္ပုတ္ အပင္ေသ သြားတာရွိသလုိ အခ်ိန္မွီ ေရမေလာင္းမိလုိ႔ အျမစ္ေခ်ာက္ ေသသြားတာလဲ ရွိသေပါ့ ကပၸိယႀကီးရယ္။

အဲဒီေတာ့ သူ႔အရြယ္နဲ႔ သူ႔စရိုက္ အရြယ္ေရာက္လာရင္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္ စၿမဲမုိ႔ အျမင္မေတာ္တဲ့ အရာေလးေတြကုိ အျပစ္မျမင္၊ ခြင့္လြတ္နားလည္ေပး၊ လမ္းမွန္ေရာက္ေအာင္ သားသမီးလုိ ေစာင့္ေရွာက္ေပးၿပီး သာသနာ ေတာ္အတြက္ ဆရာေတာ္ႀကီး ေတြျဖစ္ဖုိ႔ သာသနာ့ေဘာင္မွာ ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကုိရင္ငယ္ ရဟန္းငယ္ ေလးေတြကုိ ၾကည္ညိဳ လုိက္စမ္းပါ ကပၸိယႀကီးရယ္……………………တဲ့။

စာသင္သား သံဃာေတာ္ေပါင္း (၂၀၀)ေက်ာ္ရဲ႕ မိခင္ႀကီး၊ သာသနာ့ မိခင္ႀကီး၏ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ သေဘာထားကုိ ၾကားသိလုိက္ရတဲ့ ကပၸိယႀကီးသည္ မ်က္ရည္စ ေတြ၀ဲက် အံ့ၾသျခင္း မ်ားစြာျဖင့္ တန္လ်ားခုံးေပၚတြင္ ေက်ာင္းအစ္မႀကီး ထြက္သြားေသာ ေျခလွမ္းတုိ႔ကုိ ေငးၾကည့္ကာ က်န္ရစ္ခဲ့ ေလေတာ့သည္။ ထုိေန႔မွစ၍ ေက်ာင္းရွိ ကပၸိယႀကီးသည္ ကုိရင္ေလးမ်ားက အဘေရ ကုိရင္တုိ႔ကုိ ဘာလုပ္ေပး ပါဟုဆုိလွ်င္ ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးျဖင့္ လုပ္ေပးရွာသည္။ ကုိရင္ေလး ေတြကလည္း အဘကုိခ်စ္ၾက၊ အဘကလည္း ကုိရင္ေလးေတြကုိ ခ်စ္ၾကႏွင့္ ေပ်ာ္စရာ ႀကီးျဖစ္၍ ေနေလေတာ့သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ စာေရးသူ ေကာက္ခ်က္ခ်မိသည္။ ဗုဒၶဘာသာ ခံယူထားသည့္ အမ်ဳိးေကာင္းသား၊ အမ်ဳိးေကာင္းသမီးတုိ႔တြင္ သဒၶါတရား အားေကာင္း၍ သာသနာကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသား၊ အမ်ဳိးေကာင္း သမီးတုိ႔သည္ ကုိရင္ငယ္၊ ရဟန္းငယ္ တုိ႔အေပၚ၌ မိမိေသြးသား မ်ားကဲ့သုိ႔ ၾကည္ျဖဴ ေစာင့္ေရွာက္ နားလည္ ေပးၾကကုန္၏။ တကယ္ပင္ သာသနာေတာ္ကုိ ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္း ၾကကုန္၏။ သဒၶါတရား အားနည္း၍ ဟုိေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္ အမ်ဳိးေကာင္းသား၊ အမ်ဳိး ေကာင္းသမီးတုိ႔သည္ကား ပိဋကတ္က်မ္းစာ တစ္ပုိင္းေၾကာင့္ က်က္မွတ္ကာ သာသနာစိတ္ ႀကီးမာသေယာင္ေယာင္၊ ေခတ္ပညာတတ္ လူတတ္ေယာင္ေယာင္ ရဟန္းသာမေဏ တုိ႔အေပၚ အထင္ျမင္ေသးကာ ဟုိကုိရင္က ဘာေတြလုပ္ေန၏၊ ဟုိဘုန္းႀကီးက ဒါေတြလုပ္ ေန၏ဟု ေ၀ဖန္ေလကန္ မႈျပဳၾက၏၊ သာသနာေတာ္ကုိ ရက္ရက္ေရာေရာ ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္း ၾကသူမ်ား မဟုတ္ေပ။

မစုိးရိမ္ ဆရာေတာ္ မိန္႔သည့္ စကားျဖင့္ နိဂုံးကမၸတ္ အဆုံးသတ္ လုိက္ပါရေစ…..
မႏၲေလးၿမိဳ႕က ဒကာႀကီး တေယာက္သည္ ကုိရင္မ်ား ေဘာလုံးကန္ ေနသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္၍ မစုိးရိမ္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးထံ သြားေရာက္၍ ဆရာေတာ္ဘုရား အရွင္ဘုရားေက်ာင္းက ကုိရင္ေတြ ေဘာလုံးကြင္းထဲမွာ ေဘာလုံးကန္ ေနပါသည္ ဘုရား၊ ျမင္ရ ေတြ႔ရတာ မေကာင္းလွပါဘူး ဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏။

ထုိအခါ ဆရာေတာ္က ျပန္မိန္႔လုိက္သည္မွာ ….ေအးကြဲ႕ ဒကာေတာ္…. ကုိရင္ေလးေတြ ေဘာလုံးကန္ေနတာ သြား အျပစ္မျမင္ေလနဲ႔။ ေနာင္တခ်ိန္ ဒီကုိရင္ေလးေတြ ငါလုိ ဆရာေတာ္ႀကီး ျဖစ္တဲ့အခါ ေဘာလုံးကန္ပါဦး ဘုရားလုိ႔ ဆုိၿပီး ေဘာလုံး လာခ်ေပးထား။ ဘယ္ေတာ့မွ မကန္ေတာ့ဘူးမွတ္။ ကေလးမို႔ ေဆာ့တာ ေဆာ့ပေစ..ပစ္ထားလုိက္ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသတည္း။

ကဲ ယေန႔ေခတ္ ညီငယ္ ညီမငယ္ အကုိႀကီး အမႀကီး ေက်ာင္းဒါယကာ ေက်ာင္းဒါယိကာမတုိ႔……မည္သုိ႔မည္ပုံ သာသနာ့၀န္ထမ္း ရွင္ရဟန္းေတြအေပၚ ရွဳ့ျမင္ၾကမလဲဆုိတာ ေခတ္ပညာတတ္ ပညာရွင္ႀကီးမ်ားမို႔ သိရွိၾကလိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္မိပါေၾကာင္း ……………………။

(အရွင္ နာယကာလကာၤရ)

ပရမတၳသစၥာအရ...မင္းမရွိသလုိ ငါလည္းမရွိပါဘူး... ဒီေတာ့မင္းမရွိလုိ႔ ငါမရွိလုိ႔ မျဖစ္ဘူးမထင္ပါနဲ႔ ေလာကႀကီးက သူဟာနဲ႔သူေတာ့ ျဖစ္ေနမွာပါဘဲ...အဲဒီထဲမွာ မင္းနဲ႔ငါ... မျဖစ္တာဘဲရွိမယ္...။

ေမာင္သီ (ျမင္းမူ)။

ေလာကေလာကရယ္လို႔၊ ေျပာၾကတဲ့ဤလူ႔ဘုံ၊ တခ်ိဳ႕မွာဖတ္ဖတ္ေမာ၊ ေသာကနဲ႔ၾကဳံ၊ တခ်ိဳ႕မွာရႊင္ျပ၊ အကနဲ႔အခုန္၊ ျဖစ္ပုံျခင္းကြာျခား၊ စနစ္မညီ၊ ျမစ္နဒီပမာကမ္းသာပ၊ ရႊင္လန္းကာ ေပ်ာ္သူေပ်ာ္လုိ႔၊ သူေပ်ာ္ခ်ိန္ ကုိယ္ငုိရတတ္တယ္.. ေလာကတရား (သေဘာ)။

ေနနတ္ရွင္

အုိေသနာဖ်ား၊ ဤတရားကုိ၊
မ်ားမ်ားစိတ္မွာ၊
ပူဆာေသာက၊ မေၾကာင့္ၾကနွင့္၊
ၿဖစ္ကမခြ်တ္၊ ပ်က္လတၱံတည့္၊
ေမ်ွာ္ရေစာင့္စား၊ ေနရၿငားခဲ၊
တရားကုိယ္မွ၊ လြတ္မခ်ဘဲ၊
ဒါနသီလ။ စာရိတၱကုိ၊
ပ်က္ရမည္သာ၊ ေၾကာင့္ၾကရာ၏။

ေမာင္သီ(ျမင္းမူ)