အနႏၵသူရိယအမတ္ႀကီး၏ မ်က္ေျဖ သံေဝဂလကၤာ
သူတည္းတစ္ေယာက္၊ ေကာင္းဖို႔ေရာက္မူ
သူတစ္ေယာက္မွာ၊ ပ်က္လင့္ကာသာ
ဓမၼတာတည္း။
ေရႊအိမ္နန္းႏွင့္၊ ၾကငွာန္းလည္းခံ
မတ္ေပါင္းရံလ်က္၊ ေပ်ာ္စံရိမ္ၿငိမ္
စည္းစိမ္မကြာ၊ မင္းခ်မ္းသာကား
သမုဒၵရာ၊ ေရမ်က္ႏွာထက္
ခဏတက္သည့္၊ ေရပြက္ပမာ
တစ္သက္လ်ာတည္း။
ၾကင္နာသနား၊ ငါ႔အားမသတ္
ယခုလႊတ္လည္း၊ မလြတ္ၾကမၼာ
လူတကာတို႔၊ ခႏၶာခိုင္ၾကည္
အတည္မျမဲ၊ ေဖာက္လြဲတတ္သည္
မခၽြတ္စသာ၊ သတၱဝါတည္း။
ရွိခိုးေကာ္ေရာ္၊ ပူေဇာ္အကၽြန္
ပန္ခဲ႔တံု၏၊ ခိုက္ၾကံဳဝိပါတ္
သံသရာစက္၌ ၊ ႀကိဳက္လတ္တံုမူ
တံု႔မယူလို၊ ၾကည္ညိုစိတ္သန္
သခင္မာန္ကို၊ ခ်န္ဘိစင္စစ္
အျပစ္မဲ႔ေရး၊ ခြင့္လွ်င္ေပး၏
ေသြးသည္အနိစၥာ၊
ငါ႔ခႏၶာတည္း။
(အနႏၱသူရိယ အမတ္)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment