ဆရာ ဆရာ ဒုိ႔ဆရာ၊
ဘုရားနဲ႔ တစ္ဂုိဏ္းတည္းျပလို႔ ဗလငါးတန္ျဖာ ႏွစ္ဆပြားျပန္တာ၊
သားေကာင္းရတနာ သၼီးေကာင္းမ်ားကို၊
ေမြးထုတ္လို႔ ပညာသင္ေပးတာ၊
အားကုိးထုိက္တဲ့ ဒုိ႔ဆရာ။
ဆရာ ဆရာ ဒုိ႔ဆရာ၊
တပည့္ ရတနာ ဒကာ ဒကာမမ်ားကုိ ဓမၼ၀ိနယႏွင့္ညီစြာ၊
ဆုံးမလို႔ ၾသ၀ါဒေပးတာ၊
ေလးစားထုိက္တဲ့ ဒုိ႔ဆရာ။
ဆရာ ဆရာ ဒုိ႔ဆရာ၊
ေရကုိေပးလို႔ ေဆးကိုလွဴ ပညာဒါန မက်န္ရေအာင္၊
ဘာ၀နာလုပ္ အားထုတ္ဘုိ႔ရန္ ဓမၼရိပ္သာ ေဆာက္လုပ္ခါ၊
နိဗၺာန္ေရာက္ေရး နည္းလမ္းေပး ကုိးကြယ္ထုိက္စြာ ဒုိ႔ဆရာ။
ရွင္သုခ(မင္းလွ)
5 comments:
ၷၼဤ ကဗ်ာျဖင့္ သက္ေတာ္(၇၃)ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ရွင္ သီတဂူဆရာေတာ္အား ပူေဇာ္ပါသည္ဘုရား
သီတဂူ ျမတ္အရွင္
ေတဇာဂုဏ္ ၿဖိဳးေမာက္လုိ႔၊
တန္ခိုးေတာက္ ေ၀လြင္။
တမိုးေအာက္ ေျပတခြင္မွာ၊
ေနအသြင္ ထင္ရွား။
ပိဋကတ္ ပါရဂူ၊
ကမၻာမူ အ့ံဘြယ့္ေယာက်္ား။
ေဟာေျပာနည္း တမူထြင္တယ္၊
သူ ဘုရင္တစ္ပါး။
ဇမၺဴတြင္ ရွာမွာ ရွားေပမုိ႔၊
ဇာနည္ဘြား ေတာ္၀င္။
ျမမ်က္မွန္ ရတနာမ်ဳိးလုိပ၊
ပါ၀ါတန္ခိုး ဟုိးဟုိးေပၚလြင္။
တုိင္းလက္်ာ့ ေတာင္ကြ်န္းခြင္မွာ၊
ေမာ္ကြန္း၀င္ စံထားစုိ႔။
မေဟာ္အလား တုဖက္ မျမင္၊
လူ႔ထက္ လူပင္။
သီတဂူ႕ ျမတ္အရွင္ငယ္၊
မျပတ္အစဥ္ ၀င့္ၾကြားၿပီကြဲ႔ေလး။
ေဒသနာ ေခြ်ဟ ေစတနာ ေ၀စြ၊
ေရ အမတာ ေ၀ငွ ၾကည္လင္စြာငယ္၊
ျပည္ခြင္သာယာ ေအးျမေစဖုိ႔ေလး။
စစ္ကုိင္း မင္းရွိန္
*******************
သီတဂူ တကၠသုိလ္
ဘုန္းေတဇာ က်က္သေရလင္း
တက္ေနမင္း ပမာ။
လက္ေ၀ဆင္း ေမွာင္ေသြခြာသည္
ေအာင္ေဇယ်ာ ဥဒါန္း။
ကပၸ႒ိ (ကပ္ပဋ္႒ိ) ကမၻာတြင္ေအာင္
ျမန္မာတြင္ ထုိးတဲ့ေမာ္ကြန္း။
သီတဂူ႔ တကၠသုိလ္
ကနက္ဗဟုိ ေပၚထြန္း။
စနက္ကုိ ေဖာ္ညႊန္းလုိ႔
ေျပာက္အမြမ္း သရဖူ။
ေတာင္ေဇယ်ာ ေအာင္ေျမနန္း
ေျပာင္ေ၀ဆန္း လႊမ္းလုိ႔စုိက္ထူ။
ျမတ္ဘုန္းရွင့္ သီတဂူငယ္
ၾကည္ျဖဴျဖဴ ဇြဲသန္ျမင့္ပါဘိ။
ကဲမာန္၀င့္ ၾကြရြစီမံ
လွပတည္ဖန္။
ေ၀ျဖာ ပန္းၾကြ…ေသခ်ာဆန္းလွ
ဧရာ နန္းမ …အသေရလွ်ံသည္
ေရႊေျမဗိမာန္ ေပၚထြန္းၿပီကြဲ႔ေလး။
ကမၻာခ်င္းမွ် ….သမၻာလင္းစြ
တာရာမင္းမက ၿဖိဳးေ၀လွ်ံသည္
မိုးေျမနဘံ ၿခိမ့္သဲညံလုိ႔ေလး။
စစ္ကုိင္း မင္းရွိန္
*******************
ဤေလာကီ
ဤေလာကီ ဘုံဘ၀
ႀကံဳရသည့္ ျဖစ္ေထြ။
ႏုံလွသည့္ စနစ္ေတြ
လွစ္ေခၽြလွ်င္ မေကာင္း။
ေခြး၀ဲစား ပုံသုိ႔တင္
စုံလုိ႔ပင္ ႏွင္ေမာင္း။
က်င့္၀ိပႆ္ ျဖာ့အျဖာ
ငါ့ခမ်ာ ေဟာရအာေညာင္း။
ခ်ာ့အခ်ာ မသာေလာင္းတုိ႔က
ခါေစာင္းလုိ႔ ေရးမယူ။
လွ်ာဂ်ီး(ေၾကး)ထူ ရသာဖ်င္းသုိ႔
ဓမၼလ်ာဟင္း သင္းတုိ႔ျငဴစူ။
အမတကမၻာတြင္း ခ်ဥ္းဘုိ႔ျပဴလွ်င္
ျငင္းစုိ႔မူပင္ ခ်မွတ္ၾကထင့္။
ရလာဘ္ ဂုဏ္ကုိသာပင္
အထုံပုိ ၀ါသနာခင္။
စာသဘင္ပြဲ ၀င္ႏႊဲဆင္သည္
စဥ္ၿမဲပင္ လြဲခဲ့ပါသကြဲ႔ေလး။ ။
စစ္ကုိင္း မင္းရွိန္
******************
ေရႊစာ က်ယ္၀န္း ျမတ္ပ႒ာန္း
က်မ္းေရႊစာ ပ႒ာန၊
တတ္မွာက မလြယ့္မလြယ္။
ျမတ္စြာဘုရာ့ အမယ့္အမယ္ငယ္၊
တကယ့္တကယ္ ဆုိလြဲ။
အလြတ္မပိုင္သမုိ႔ မရြတ္နိဳင္ပါသည္၊
ဇြတ္ငုိင္ကာ ေတြးလုိ႔သာဘဲ။
သမုဒၵျပင္ အက်ယ္ႏွယ္၊
စဥ္တကယ္ နက္နဲ။
ျမင္မလြယ္ လြန္ခက္ခဲပါလုိ႔၊
ကြ်န္လက္ပဲ ေရွာ့ခ်င္။
ေနာက္ခါဆုိ ေၾကာက္ပါေပါ့ရယ္လုိ႔၊
“ေတာက္”ခါေငါ့ ေငါ့မိရဲ႕ထင္။
မေနာမမိတဲ့ သေဘာအစဥ္မွာ၊
မေခ်ာျပင္ျပင္ တကယ္ရႈပ္ပါဘိ၊
အမယ္ဘုတ္ သူခ်ည္ခင့္ႏွယ္။
ရႈၾကည္ခြင့္မလြယ္။
ဆယ္သက္မက တကယ္ခက္ပါမည္၊
လြယ္ခ်က္ဟာ ျမင္ဘူးကြဲ႔ေလး။
စစ္ကုိင္း မင္းရွိန္
*******************
Post a Comment